جستجو در بخش : سوال جواب منابع اسلامی لغت نامه ها قوانین و مصوبات نقل قل ها
×

فرم ورود

ورود با گوگل ورود با گوگل ورود با تلگرام ورود با تلگرام
رمز عبور را فراموش کرده ام عضو نیستم، می خواهم عضو شوم
×

×

آدرس بخش انتخاب شده


جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
در حال بارگذاری
×

رویداد ها - امتیازات

برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.

×
×

zire
cumin  |

زیره

معنی: 34. برخلاف نظر نادرست واترز و استوارت ، مراد چینی‌ها از نام بیگانه ši-lo ، *ži-la ، نه رازیانه (Foeniculum vulgare) بلکه زیره سبز (Cuminum cyminum) و زیره سیاه (Carum carui) بوده است. سر نمون این واژه در فارسی میانه، زیره žīra یا zīra ، جیره jīra سنسکریت، خود اساساً گفته بالا را تأیید می‌کند؛ نمونه‌ای که (*ži-la) ši-lo آوانگاشت با قاعده ی آن است. در هند، نام jīra هم بر زیره سبز دلالت دارد هم بر زیره سیاه. گرچه زیره کمابیش در کلیه ایالات هند، جز بنگال و آسام، کشت می‌شود، به گفته وات دلایلی به نسبت قاطع هست که نشان می‌دهد در هیچ کجای هند بومی نیست؛ اما در سرزمین های پر شمار چنان با محیط خو گرفته که حتی ناظران خبره آن را ‌"خودرو" دانسته‌اند. تردیدی نیست که این گیاه از ایران به هند رفته است. چنان که از کتیبه کوروش بزرگ در تخت جمشید برمی‌آید ایرانیان باستان زیره را می‌شناختند، و این گیاه در زمانی دور از ایران وارد مصر و نیز هند شده است.
ابن سینا چهار رقم زیره (در عربی kammūn ) را برشمرده است — زیره کرمان که سیاه است؛ زیره پارسی که زرد است و باخاصیت‌تر از ارقام دیگر؛ زیره سوریه، و زیره نبطیه. همه این ارقام خودرو و بستانی یافت می‌شوند. ابومنصور زیره کرمان را از همه بهتر می‌داند. به گفته شلیمر، زیره کرمان نام دیگر زیره سیاه است، حال آنکه cummin را در فارسی زیره سبز یا سفید می‌نامند. البتـــــــــــه
(Carum carui) caraway را معمولاً در زبان فارسی شاه‌زیره، زیره شاهانه یا زیره رومی می‌نامند.
گرچه شواهد مبتنی بر لغت‌شناسی تاریخی حکم به رفتن زیره از ایران به چین می‌دهند، با اسنادی که در اختیار داریم چنین چیزی به وضوح تأیید نمی‌شود. چن تسان- کی (Č‛en Ts‛ań-k‛i) در نیمه نخست سده هشتم نوشته است که ši-lo در فــــــــــو- شی (Fu-ši) (بهوجا، سوماترا) می‌روید. لی سون (Li Sün) ، در کتاب خود، Hai yao pen ts‛ao ، به پیروی از کتاب Kwań čou ki نوشته که این گیاه در سرزمین پو- سه (Po-se) می‌روید؛ و سو سون (Su Suń) از دوره سونگ گفته که در روزگار او این گیاه در لین- نان (Liń-nan) (کوان-تون Kwań-tuń) و سرزمین های چسبیده آن یافت می‌شده است. با توجه به اینکه می‌گویند Kwan čou ki در فرمانروائی دودمان تسین (420-265) نوشته شده، و آنچه زین پس بروشنی نشان خواهیم داد، مراد لی سون نه پو-سه ایران بلکه پوسه مالایاست. همو بجای صورت ایرانیِ ši-lo = زیره، صورت سنسکریت آن، jīraka ، را به کار می‌برد که چه بسا از راه پو- سه مالایا به چین رسیده باشد.
لی شن- چن زیر نام ši-lo واژه بیگانه دیگری با صورت (*dži-mu-lak) ts‛e-mou-lo را آورده که از کتاب K‛ai pao pen ts‛ao گرفته و آن را مثل ši-lo واژه‌ای بیگانه شمرده است. این آوانگاشت هنوز شناسایی نشده، زیرا فرونگاری آن نادرست بوده است. در Ceń lei pen ts‛ao فرونگاشت درست آن به صورت (*dži-mu-lak) (rak), ts‛e-lo آمده که همبرابر است با jīraka سنسکریت. کتاب Hai yao pen ts‛ao نوشته لی سون در سده هشتم این صورت را آورده است. بدین ترتیب در یک سو صورت سنسکریتی داریم، jīraka ، که در دوره تانگ از پو- سه مالایا به کوان تون رفته و در دیگر سو گونه ایرانی ši-lo = زیره را داریم که باز به دلایل آواشناختی باید از دوره تانگ باشد و چه بسا از راه خشکی به چین رسیده باشد. نکته اخیر اینک از گمان فراتر نمی رود و شاید اسناد به دست آمده از ترکستان به روشن شدن آن کمک کند. از کتاب در دست انتشار مرکز نشر دانشگاهی، به شناخت دو سویه ایران و چین باستان، ، بـــــرگردان فارسی مهرداد وحدتی دانشمند از ساینو-ایرانیکا اثر جــــــاوید برتولد لوفر، آمریکائی آلمانی تبار.
... ادامه
467 | 0
نمایش تصویر
اطلاعات بیشتر واژه
ترکیب: (اسم) [مقابلِ رویه]
مختصات: ( ~.) (اِ.)
الگوی تکیه: WS
نقش دستوری: اسم
آواشناسی: zire
منبع: واژه‌نامه آزاد
معادل ابجد: 222
شمارگان هجا: 2
دیگر زبان ها
انگلیسی
cumin | caraway
ترکی
kimyon
فرانسوی
cumin
آلمانی
kreuzkümmel
اسپانیایی
comino
ایتالیایی
cumino
عربی
كمون
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه "زیره" یک کلمه فارسی است که به دو معنا به کار می‌رود: یکی به عنوان نام گیاه دارویی و ادویه (زیره سبز و زیره سیاه) و دیگری به عنوان یک اسم خاص. در ادامه، به برخی از قواعد نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

  1. حالت نوشتاری: این کلمه در زبان فارسی به صورت "زیره" نوشته می‌شود و به شکل "زیره‌ها" در حالت جمع.

  2. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا صفت در جملات استفاده شود. مثلاً:

    • "زیره در غذاها طعمی خاص ایجاد می‌کند."
    • "من به زیره علاقه‌مندم."
  3. نکات نگارشی: در نوشتار رسمی، باید به قواعد املایی و نگارشی توجه کرد و از ابهام و پیچیدگی غیرضروری پرهیز کرد.

  4. جدا یا پیوسته نوشتن: "زیره" به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود.

  5. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت [zí.re] است و در محاورات باید به تلفظ صحیح آن توجه شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "زیره" به درستی در گفتگوها و متون فارسی استفاده کرد.

مثال برای واژه (هوش مصنوعی)

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "زیره" در جمله آورده شده است:

  1. زیره سبزی معطر و خوشمزه‌ای است که در آشپزی ایرانی استفاده می‌شود.
  2. در بازار، زیره سفید و زیره سیاه به فروش می‌رسد.
  3. این خورش با کمی زیره عطر و طعم خاصی پیدا می‌کند.
  4. برای تهیه نان زیره، از دانه‌های زیره در خمیر استفاده می‌شود.
  5. زیره علاوه بر طعم‌دهی، خواص دارویی زیادی نیز دارد.

اگر به توضیحات بیشتری درباره زیره نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!


500 کاراکتر باقی مانده

جعبه لام تا کام


لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید.
لیست کلید های میانبر

تبلیغات توضیحی


عرشیان از کجا شروع کنم ؟
تغییر و تحول با استاد سید محمد عرشیانفر

تبلیغات تصویری