کلمه "سمیه" یک اسم زنانه فارسی است و قواعد نگارشی و زبانی خاص خود را دارد. در ادامه به برخی از این قواعد اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: نام "سمیه" باید به همین شکل نوشته شود و از اشتباهات املایی پرهیز شود.

2. شروع کلمه: نام‌ها همیشه با حرف بزرگ آغاز می‌شوند. بنابراین "سمیه" در ابتدای جمله یا عنوان باید با "س" بزرگ نوشته شود.

3. نقطه‌گذاری: اگر نام "سمیه" در وسط جمله قرار گیرد، به عنوان یک اسم خاص، نیازی به جدا کردن آن با ویرگول یا علامت خاص ندارد؛ اما ممکن است در صورت نیاز به توضیح بیشتر، از ویرگول استفاده شود.

4. مفاهیم و معانی: کلمه "سمیه" به معنای "کسی که دانا و خردمند است" نیز آمده است. در نوشتارهای فرهنگی یا ادبی، می‌توان به این معنا اشاره کرد.

5. صرف و نحو: در جملات، نام سمیه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا در حالات دیگر به کار رود. به عنوان مثال:
   • "سمیه به کلاس می‌رود." (فاعل)
   • "من سمیه را می‌شناسم." (مفعول)

توجه به این نکات می‌تواند باعث دقت و صحت بیشتر در نوشتار و گفتار شود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سمیه" در جمله آورده شده است:

1. سمیه همیشه با لبخند به دوستانش سلام می‌کند.
2. دیروز سمیه در مسابقه دو شرکت کرد و مقام اول را کسب کرد.
3. سمیه به مطالعه ادبیات علاقه‌مند است و همیشه کتاب‌های جدید می‌خرد.
4. سمیه و دوستانش تصمیم گرفتند به یک سفر یک روزه بروند.
5. جشن تولد سمیه به یک یادگاری خوب برای همه تبدیل شد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!