کلمه "سهل انگاری" به معنای بی‌توجهی، غفلت یا آسان‌انگاری در انجام کارها است. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. املای صحیح:

• سهل انگاری: این واژه به صورت جدا نوشته می‌شود و «سهل» به معنای آسان و «انگاری» به معنای انگاشت و تصور است.

2. نَحوی و صرفی:

• این واژه در جمله‌ها می‌تواند به عنوان اسم نکره یا معرفه استفاده شود. به عنوان مثال:
  • اسم نکره: «سهولت در کارها به سهل انگاری منتهی می‌شود.»
  • اسم معرفه: «سهل انگاری در این مسئله موجب مشکلات جدی شد.»

3. هم‌خانواده‌ها:

• برخی از هم‌خانواده‌های این واژه شامل: «سهل»، «سهل‌انگاری»، «غفلت» و «تخلف» هستند.

4. کاربرد:

• در نگارش به طور کلی از "سهل انگاری" در متن‌های رسمی و غیررسمی استفاده می‌شود، اما در متن‌های علمی و تحصیلی باید مراقب استفاده بی‌مورد از آن بود و دقت کافی را به خرج داد.

5. جمله‌سازی:

• نمونه جملاتی که کلمه "سهل انگاری" در آن‌ها به کار رفته است:
  • «سهل انگاری در انجام وظایف می‌تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد.»
  • «او به دلیل سهل انگاری خود در کار، دچار مشکل شد.»

با رعایت این نکات می‌توان به درستی و به صورت مؤثر از کلمه "سهل انگاری" در نوشتار فارسی استفاده کرد.