کلمه "شاه خسرو" به عنوان یک عنوان و نام تاریخی در زبان فارسی کاربرد دارد. برای نگارش صحیح این عبارت، چند نکته را می‌توان مورد توجه قرار داد:

1. اجزای عنوان: "شاه" به عنوان یک عنوان سلطنتی و "خسرو" به عنوان اسم خاص عمل می‌کند. در اینجا "شاه" صفت و "خسرو" اسم است.

2. حروف بزرگ: معمولاً در نگارش عناوین رسمی و تاریخی، هر دو کلمه با حرف بزرگ آغاز می‌شوند، پس می‌توان نوشت: "شاه خسرو".

3. فاصله: بین دو کلمه "شاه" و "خسرو" باید یک فاصله‌ی عادی قرار گیرد.

4. کاربرد اعراب: در برخی از متون ادبی یا تاریخی، ممکن است اعراب‌گذاری نیز انجام شود، به ویژه در متونی که نیاز به دقت در تلفظ وجود دارد.

5. نقطه‌گذاری: اگر "شاه خسرو" بخشی از جمله است، لازم است به نکات نگارشی مربوط به آن جمله توجه داشته باشید (مثلاً استفاده از ویرگول یا نقطه).

با رعایت این نکات، عبارت "شاه خسرو" به‌درستی در متون فارسی استفاده می‌شود.