شبه جزیره عربستان جزیره نمای عربستان بزبان اردو

معنی کلمه شبه جزیره عربستان جزیره نمای عربستان بزبان اردو

معنی واژه شبه جزیره عربستان جزیره نمای عربستان بزبان اردو

معنیشبه جزیرهٔ عربستان، شبه جزیره‌ای است در جنوب غربی آسیا. از دید جغرافیائی، آن‌را گاه شبه قارهٔ عربستان نامیده اند که با توجه به قرار داشتن تمام این شبه جزیره بر روی صفحهٔ زمین‌ساختی عربستان نام‌گذاری درست‌تری است.
کشورهائی که در این شبه جزیره قرار دارند عبارت‌اند از:
عربستان سعودی
امارات متحده عربی
بحرین
عمان
قطر
کویت
یمن
جستارهای وابسته

ربع‌الخالی
صحرای عربی
مدائن صالح
این یک نوشتار خُرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

ن • ب • و
مناطق جهان
آفریقا شمالی (مغرب) · مرکز · جنوب · غرب · شرق خاورمیانه شبه جزیره عربستان · قفقاز · شام · میان‌رودان · فلات ایران · آسیای کوچک
آمریکا شمال (شمالی • میانه • مرکزی • کارائیب) · جنوب (مخروط جنوبی) · آنگلو · لاتین اقیانوسیه استرالزی · ملانزی · میکرونزی · پلی‌نزی
آسیا شرق (خاور دور • آسیا-اقیانوسیه) · جنوب‌شرقی (هندوچین • مجمع‌الجزایر مالایی) · جنوب · جنوب باختر · مرکز · شمال (سیبری) قطبی شمالگان · جنوبگان
اروپا غرب · مرکز · شرق · شمال · جنوب اقیانوس‌ها جهان · شمال · اطلس · هند · آرام · جنوب
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شبه جزیره عربستان موجود است.
رده‌ها: جغرافیای خاورمیانه شبه جزیره‌های آسیا نواحی آسیاآسیای غربی شبه جزیره عربستان

قس عربی
شبه الجزیرة العربیة هی منطقة جغرافیة تقع فی جنوب غرب قارة آسیا عند تلاقی آسیا مع أفریقیا.
حدودها البحریة هی البحر الأحمر وخلیج العقبة من الشمال الغربی، ومن الجنوب بحر العرب ومن الجنوب الشرقی خلیج عمان والخلیج العربی وسیاسیا تضم الجزیرة العربیة حالیا کل من السعودیة (2.149.690 کم) و الیمن (555,000 کم) وعمان (309,000 کم) والإمارات (83,600 کم) والکویت (17,820 کم) وقطر (11,437 کم) والبحرین (665 کم)
تقدر مساحة شبه الجزیرة العربیة بنحو 3,216,551 کیلومتر مربع. أغلبها صحراء غیر مستغلة. یسقط المطر فی مناطق منها بینما قد ترتفع درجة الحرارة فیها لتصل إلى 54 درجة مئویة فی بعض الأحیان تعتبر المنطقة مهمة اقتصادیا لوفرة آبار النفط فیها.
فی عام 2009 بلغ عدد سکان شبه الجزیرة العربیة حوالی 75,333,897 نسمة. یشمل حوالی 18,576,076 من المقیمین الأجانب. ویقدر معدل الزیادة السکانیة بحدود ثلاثة ملیون نسمة سنویاً.
محتویات
تقسیم الجزیرة العربیة


تنقسم الجزیرة العربیة لأقالیم ومناطق جغرافیة مختلفة قسمها المؤرخون المسلمون إلى:
الحجاز:الجزء الغربی من شبه الجزیرة العربیة.
نجد:هضبة واسعة بوسط شبه الجزیرة العربیة.
البحرین:الجزء الشرقی من شبه الجزیرة العربیة ویمتد من عمان إلى البصرة شمالاً
الیمن:الجنوب الغربی من شبه الجزیرة العربیة ویمتد من ظفار جنوباً إلى عسیر شمالاً بمعنى کل ماهو جنوب مکة فهو یرجع إلى الیمن
تهامة:السهل الساحلی المحاذی للبحر الأحمر
الشحر:إقلیم تاریخی یشمل الربع الخالی وظفار وحضرموت. أما تقسیم شبه الجزیرة العربیة فهو حالیاً تتمثل فی دول مستقلة وهی دول الخلیج والیمن ]. ومن مناطق شبه الجزیرة العربیة الکبرى أیضا: عسیر والنفود والربع الخالی
التاریخ

بعد تحول حوض الترسیب العربی خلیجا وقبل الألفیة الثامنة ق.م. تحولت المناطق الرعویة فی شبه الجزیرة العربیة إلى مناطق صحراویة. کان البشر الأوائل قد إرتادوها وسکنوها منذ آلآف السنین وحتى الآن لم نجد أی اثر یحدد تاریخ الجزیره ولکن بعض الآثار الحجریه والأوانی ومراعی الأبقار التی تعود إلى ما قبل الألفیة الثامنة قبل المیلاد فی الوسط وفی الربع الخالی.ظهرت المستوطنات فی قطر بالشرق حیث عثر على آلات صوانیة وفخار من جنوب بلاد الرافدین. وفی سنة 3100 ق.م. ظهرت زراعة الحبوب والبلح فی أبو ظبی وفی عُمان وفی النصف الثانی من الألفیة الثالثة ق.م. ظهرت صناعة النحاس علی نطاق واسع. وبنهایة الألفیة الثالثة کان الخلیج (مادة) علی اتصال بحضارات الهند. ومنذ سنة 8000 ق.م. وحتی سنة 6000 ق.م. کانت الآلات الحجریه التی وجدت شمال ووسط وجنوب شبه الجزیرة العربیة لمجتمعات صیادین وجامعی ثمار.
,وقد ظهرت القوارب بطول الساحل الشرقی لشبه الجزیرة العربیة حتی عُمان بالجنوب. وکان الفخار یجلبها صائدو الأسماک بالقوارب من جنوب عمان. وکانوا یدهنون القوارب القصبیة قرب البحرین بالقار. وکانت تصنع من الغاب (البوص أو القصب). وفی شمال شبه الجزیرة کانت تربیة المواشی والغنم والماعز ما بین سنه8000ق.م. و3000 ق.م. وکانت الأثار المکتشفه لی الحظارات القدیمه فی القسم الشمالی الشرقی لجزیرة العرب. وعثر على شاطیء الخلیج أوان من الخزف مصنوعة محلیا وتماثیل صغیرة من الحجر الجیری تشبه ما کان یصنع فی العراق ورأس ثور من النحاس، واکتشف الکثیر فی جزیرة تاروت مثل فازات منقوشة وکسر فخاریة تعود إلى قبل 3000ق.م وطبقات فخاریة تعود إلى زمن 4500ق.م وأیضا مدافن جاوان الأثریة فی مدینة صفوى وأیضا الکثیر وکل هذا فی محافظة القطیف، مصنوعة من مادة الکلوریت. وفی البحرین اکتشفت مواقع دفن بالمئات ترجع لسنتی 6800ق.م. و5100 ق.م وکان الرجال والنساء والأطفال یوسدون فرادی ومعهم أوان خزفیة وزیناتهم وأسلحة وأکواب نحاسیة وأوان حجریة. وفی سنة3600ق.م. 1800 ق.م. ازدهرت التجارة بین حضارات جزیرة العرب والهند وعربستان عبر الخلیج العربی.
بیئة الجزیرة العربیة

مقال تفصیلی :بیئة الجزیرة العربیة
یوجد الکثیر من الکائنات فی الجزیرة العربیة، منها الفهد العربی، والظباء وهی مهددة بالانقراض.
مواضیع متعلقة

الصحراء العربیة
الربع الخالی
مدائن صالح
مراجع

موسوعة حضارة العالم. أحمد محمد عوف
وصلات خارجیة

ع · ن · ت
شبه الجزیرة العربیة
الإمارات العربیة المتحدة · البحرین · السعودیة · عُمان · قطر · الکویت · الیمن

ابحث عن شبه الجزیرة العربیة فی
ویکاموس، القاموس الحر.
تصنیفات: جغرافیا الشرق الأوسطغرب آسیامناطق آسیاشبه الجزیرة العربیةأشباه جزر

قس سریانی

ܐܪܒܝܐ (ܥܪܒܐܝܬ: شبه الجزیرة العربیة ܐܘ جزیرة العرب) ܗܝ ܓܙܪܬܐ ܝܒܫܢܝܬܐ ܒܬܝܡܢ-ܡܥܪܒ ܐܣܝܐ ܘܩܪܝܒܬܐ ܠܐܦܪܝܩܐ܂ ܕܘܟܬܐ ܣܓܝܐܬܐ ܕܐܪܒܝܐ ܗܝ ܡܕܒܪܐ܂ ܐܝܬ ܢܦܛܐ ܣܓܝܐܐ ܒܐܪܒܝܐ܀
ܝܘܡܢܐ ܐܝܬ ܫܒܥܐ ܐܬܪ̈ܘܢ ܒܐܪܒܝܐ: ܣܥܘܕܝܐ ܘܟܘܘܝܬ ܘܒܚܪܝܢ ܘܩܛܪ ܘܐܡܝܪܘܬܐ ܥܪܒܝܬܐ ܡܚܝܕܬܐ ܘܥܘܡܐܢ ܘܝܡܢ܀
ܣܕܪܐ: ܓܙܪܬܐ ܝܒܫܢܝܬܐ

قس مصری
شبه الجزیره العربیه منطقه من مناطق العالم موجوده فى جنوب غرب قارة اسیا . حدودها البحر الأحمر و خلیج العقبة من الغرب، ومن الجنوب بحر العرب ومن الجنوب الشرقى خلیج عمان و الخلیج العربى و بتضم السعودیة و الیمن و عمان و الإمارات و الکویت و قطر و البحرین

تصانیف: شبه الجزیره العربیه

قس ترکی آذری
Ərəbistan yarımadası (ərəbcə شبه الجزیرة العربیة, Şibx əl-cazӣra əl-Arabiyyə, Araviya)- Cənub-Qərbi Asiyada yarımada.Sahəsinə görə dünyada ən böyük yarımadadır.
Şərqdə Fars körfəzi və Oman körfəzi, cənubda Ərəb dənizi və Ədən körfəzi, qərbdə Qırmızı dəniz ilə əhatə olunub.
Geoloji cəhətcə yarımada Yerin Ərəb təbəqəsini təşkil edir.Vaxtı ilə o Afrika kontinental kütlənin bir hissısini təşkil edib.Ərəbistan yarımadası tamamilə səhralarla örtülüb.Onun şimal hissəsində Nefud, cənub hissəsində isə Rub əl Xali səhraları yerləşir.
Ərəbistan yarımadasında və ətrafındakı adalarda Səudiyyə Ərəbistanı, Yəmən,Oman, Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri, Bəhreyn, Qatar, Küveyt yerləşir. Yarımadaya yaxın ərazidə Misir, İsrail, İordaniya və İraq yerləşir.
Coğrafi xüsusiyyətləri

Ərəbistan yarımadası Asiya qitəsinin cənub-qərbində böyük yarımada olmaqla Asiyadan İran körfəzi vasitəsilə ayrılır. Bu yarımada Hind okeanının bir hissəsini və onunla əlaqədar Suriya-Ərəbistan səhrasını birləşdirir. Ərəbistan yarımadası, Ərəbistan dənizi, Qırmızı dəniz və İran körfəzi ilə üç tərəfdən əhatə olunub. Ərəbistanın sahəsi Sinay yarımadası və Suriya sərhədlərinin daxil etməklə 3.158.000 km²-dir. Bu da Avropa qitəsinin ərazisinin 25%-nə bərabərdir. Yarımadanın böyük hissəsi səhradır. Yaşıl vahələr və məhsuldar torpaqlar çox azdır. Ərəbistanda heç bir böyük çay yoxdur.Çünki həddindən artıq qızan qum suları tez qurudur. Ərəbistanda elə illər olur ki, heç yağış yağmır. Ərəbistanda ən məhsuldar torpaq sahələri Yəməndə, Qırmızı dənizin cənub-qərb sahillərində yerləşir. Ona görə bu vilayət həmişə məhsuldar və əhalisi çox olmuşdur.

g • m • r
Səhralar
Kateqoriyalar: YarımadalarCoğrafiya

قس عبری

חצי האי ערב הוא חצי אי בדרום מערב אסיה בצומת בין אפריקה לאסיה, מזרחית לאתיופיה וצפונית לסומליה, מדרום לישראל וירדן, ודרום-מערבית לאיראן. חופי חצי האי ערב הם הים האדום מדרום-מערב ומפרץ אילת (הידוע גם בשם מפרץ עקבה בשפות שונות), הים הערבי מדרום-מזרח; ומפרץ עומן והמפרץ הפרסי מצפון מזרח.
בחצי האי ערב נמצאות המדינות הבאות:
ערב הסעודית
תימן
עומאן
איחוד האמירויות הערביות
קטאר
כווית
בחריין
לעתים נקרא חצי האי ערב בשם המזרח התיכון, אך מונח זה כולל בדרך כלל את חצי האי ערב בתוספת הסהר הפורה (הלבנט ומסופוטמיה).
ערב הסעודית תופסת את רוב שטחו של חצי האי ערב. רוב אוכלוסיית חצי האי ערב גרה בערב הסעודית ובתימן.
תוכן עניינים
גאוגרפיה

חצי האי ערב שוכן כולו ברצועת המדבריות העולמית. בתור שכזה אזור זה איננו משופע בגשמים, ובהיעדר קרבת ים עם מים חמים או גבהי הרים השטח הינו צחיח מאוד. מתוך שטח המתקרב ל2.5 מליון קמ"ר אחוזים בודדים-פחות ממאה אלף קמ"ר, נהנה מגשם הניתן לניצול ואגירה על ידי בני האדם. שאר השטח נמישורי הענק שולט בחצי האי ערב והינו מדברי לחלוטין. מדבר רובע אל חלי הינו מדבר החולות הגדול בעולם. פינה קטנה במזרח חצי האי - באזור הרי עומן זוכה אף לכמויות סבירות של גשמים המאפשרת התיישבות חקלאית למרגלות ההרים. מעבר לאקלים המדברי השולט ביותר מ 90% מהשטח של חצי האי ישנה חריגה באקלים באזור תימן - שם לחות חודרת מכיוון האוקיינוס ההודי מגיעה לאזור הרי תימן ויוצרת גשם מונסוני.
החקלאות המסורתית נמצאת בדרום מערב חצי האי לאורך הרי עסיר עד תימן ובהרי עומן, והיא מבוססת על מרעה נוודים, חקלאות מדרגות ודייג. רק עם הפיתוח המואץ שחל בעשורים האחרונים מתפתחת בחצי האי ערב חקלאות המתבססת על הטפלת מימי הים.
הדמוגרפיה של האזור בנויה סביב משטר המים, ומרבית אוכלוסיית חצי האי משתכנת סביב ההרים הואדיות או מעיינות. מרבית אוכלוסיית מרכז החצי אי החיה בתוך המדבר הינה אוכלוסיית נוודים והינה מקור שבטי הנוודים הבדואים.
בעשורים האחרונים עם פריחת כלכלת הנפט והגז שהזרימה כסף רב לאזור, באזורי המפרץ הפרסי שהיו שוממים בעבר החלו התפתחה האוכלוסייה על ידי בניית ערים מודרניות. גם ריאד שהייתה בעבר נווה מדבר במרכז המדבר הערבי הפכה לעיר גדולה ומפותחת.
היסטוריה

באזורי תימן פרחו ממלכות רבות עד תחילת האסלאם. הן היו מושתתות על גידולים חקלאיים ייחודיים לאזור כמו לבונה, מור ותבלינים האופיינים לאזורים טרופים. קשרי מסחר בתבלינים ובשמים הפכו את אזור דרום חצי האי לפורח מבחינה כלכלית. לאורך הרי עסיר לכיוון צפון התפתח לו נתיב הבשמים שסיפק למדינות הים התיכון תבלינים ובשמים אקזוטיים. אזור תימן הושפע מהמתרחש באפריקה. האמפריות בחבש ובאתיופיה מצאו את אזור תימן כנגיש למסחר וגם כאזור עליו ניתן להשפיע. עם כניסת הנצרות לאתיופיה, התנהלו מספר מלחמות דת בתימן בה הייתה מעורבות של יהודים בניסיון להשפיע על הדת במקום. עם עליית האסלאם הפך כל חצי האי למוסלמי, ולמעט יהודים לא הורשתה לאף דת אחרת להתקיים בחצי האי. דווקא עליית האסלאם סימלה את דעיכתו של דרום האי - תימן. מרכז הכובד עבר למכה ומדינה ומשם דרך שלטון החליפים עברה האמפריה המוסלמית לכיוון עיראק ודמשק. הפתיחות של הגבולות במזרח התיכון, וחיבור פרס הקווקז טורקיה עד לצפון אפריקה וספרד גרם לשקיעה בדרום החצי אי כשמכה ומדינה נהנות במעט מפריחת האסלאם. המהפכה השנייה שהתחוללה באזור הגיעה מכיוו מציאת שדות הנפט בחצי האי. עם תחילת המאה ה 20 ומלחמת העולם הראשונה, החלה חלוקה מחודשת של המדינות באזור וגורם הנפט הפך לחלק עיקרי בהתפתחות המדינות והכלכלה באזור. תוך כמה עשורים, הלך והתגבר כוחן של מדינות חצי האי בהתבססותן על הנפט. למעט תימן (שהייתה בעבר הממלכה המבוססת של חצי האי), שאר מדינות חצי האי החלו לפרוח כלכלית לפי יחס כמות הנפט שבאדמתן.
כלכלה

בסיס הכלכלה באזור חצי האי מתבסס על נפט וגז במשך עשורים רבים. מדינות המפרץ הפרסי השוכנות בחצי האי ערב נחשבות לעשירות במיוחד. כיום מנסות מדינות המפרץ הפרסי לפתח משאבים אנושיים באוכלוסייה המקומית ולנסות לייצר כלכלה נוספת של הי טק, ותיירות.
יהדות חצי האי ערב


ערך מורחב – יהדות חצי האי ערב
בערב חיו קהילות יהודיות גדולות. מגדולי התנאים חיו או ביקרו בערב כמו רבן יוחנן בן זכאי, רבי חנינא בן דוסא, רבי עקיבא ונראה שאף תלמידו שמעון התימני. בערב הסעודית חיו מספר שבטים יהודים שחיו חיי נדודים. עם עלייתו של מוחמד והאסלאם היו כמה קונפליקטים איתם. סביר להניח כי שבטים אלה הביאו לראשונה את המונוטאיזם לחצי האי. בתימן היו קהיליות יהודיות גדולות. עם עליית הנצרות באפריקה הייתה קיימת ממלכת יהודים בחימר. יוסף דו נואס היה מלך יהודי שניסה להגן מפני הפלישה הנוצרית מחבש ונכשל, ההגמוניה היהודית דעכה עם נפילת הממלכה היהודית. ובתקופת האסלאם, היהודים נחשבו כנתינים הנדרשים לחסות והגנה.
ראו גם

עיינו גם בפורטל:

פורטל המזרח התיכון
אבן בטוטה - תאורו של הנוסע המוסלמי שתייר באזור במאה ה-14
הערות שוליים

^ בחריין נמצאת על אי סמוך לשטח היבשתי של חצי האי, אבל בכל זאת מוגדרת כחלק ממנו, כמדינה בחצי האי ערב.
קטגוריות: חצי האי ערבאסיה: חצאי אייםהמזרח התיכון

قس کوردی

Nîvgirava Erebistanê (bi erebî: شبه الجزیرة العربیة, Shibah al-Jazīra al-ʻArabīya an jî جزیرة العرب, Jazīrat al-ʻArab), nîvgiravaka navbera başûr rojavayê Asya û bakur rojavaya Efrîkayê de ye. Mezintirîn nîvgirava cîhanê ye.
Li rojhelata nîvgiravê Kendava Farisî û Kendava Omanê he ye. Li başûr Deryaya Erebî he ye. Li rojava jî Kanala Suweyş û Deryaya Sor he ye.
Li ser nîvgiravê Erebistana Siyûdî, Yemen, Ûman, Îraq, Mîrnişînên Erebî yên Yekbûyî, Bahreyn, Qeter, Felestîn û Kuweyt heye. Li wan welatan yê herî mezin Erebistana Siyûdî ye û ew rûyê nîvgiravê bi piranî digire.



Nexşe Nîvgirava Erebistanê ye
Kategorî: Nîvgirav

قس پنجابی

جزیرہ نما عرب لہندے دکھنی ایشیاء چ افریقہ تےایشیا وچکار واقع اک جزیرہ نما اے ، جس دا بوہتا حصہ صحرائی اے ۔ جزیرہ نما عرب لہندے ایشیا (مشرق وسطی) دا اہم ترین حصہ اے تے تیل تے گیس دے وڈےآں ذخیرےآں پاروں جگ دا اک اہم تریں خطہ وی اے ۔

جغرافیہ

جزیرہ نما عرب دا ساحل لہندے چ بحیرہ احمر تے خلیج عقبہ ، چڑھدے دکھن چ بحیرہ عرب تے اتلے چڑھدے چ خلیج اومان ، آبنائے ہرمز تے خلیج فارس نال ملدا اے ۔
اتلے چ جزیرہ نما عرب دی حداں کوہ زاگرس ( عربی چ زاغروس) تک جا کے مک جاندیاں نیں ۔ جغرافیائی طور تے بغیر کسے واضع علامت صحرائے شام نال جا ملدا اے ۔

سیاسی طور تے جزیرہ نما عرب سعودی عرب تے کویت دی شمالی سرحداں دے نال ختم ہو جاندا اے ۔

جزیرہ نما عرب چ شامل دیس

1۔ بحرین ( حقیقت چ جزیرہ نما عرب نالوں کٹئیا ہوئیا اک جزیرہ اے )
2۔ کویت

3۔ عمان
4۔ سعودی عرب
5۔ متحدہ عرب امارات
6۔ قطر
7۔ یمن

نک سک

جزیرہ نما عرب دا بوہتا حصہ سعودی عرب چ شامل اے تے آبادی دی وڈی گنتی وی سعودی عرب تے یمن چ رہندی اے ۔ جزیرہ نما عرب چ جگ دے سب توں بوہتے تیل دے ذخیرے پائے جاندے نیں ۔ مسلماناں دیاں مقدس ترین تھانواں مکہ مکرمہ تے مدینہ منورہ وی ایتھے نیں ۔ معاشی طور تے سعودی عرب تے متحدہ عرب امارات خطے دیاں امیر ترین قوماں نیں ۔ عرب دنیا دا معروف ٹیلی ویژن چینل الجزیرہ وی ایسے جزیرہ نما دے اک دیس قطر توں چلائیا جاندا اے۔
گٹھیاں: جغرافیہعربایشیا

قس پشتو
د عربستان ټاپووزمه (په عربی: شبه الجزیرة العربیة یا جزیرة العرب) د نړۍ یو له سترو ټاپووزمو څخه ده چې د آسیا د لویې وچې په سوېل لوېدیخ کې پرته ده.

وېشنیزه: د عربستان ټاپووزمه

قس اردو

جزیرہ نما عرب جنوب مغربی ایشیا میں افریقہ اور ایشیا کے سنگم پر واقع ایک جزیرہ نما ہے جس کا بیشتر حصہ صحرائی ہے۔ جزیرہ نما عرب مشرق وسطی کا اہم ترین حصہ ہے اور تیل اور گیس کے وسیع تر ذخائر کے باعث خطے میں اہم کردار ادا کرتا ہے۔
جزیرہ نما عرب کا ساحل مغرب میں بحیرہ احمر اور خلیج عقبہ، جنوب مشرق میں بحیرہ عرب اور شمال مشرق میں خلیج اومان، آبنائے ہرمز اور خلیج فارس سے ملتا ہے۔
شمال میں جزیرہ نما عرب کی حدود کوہ زاگرس (عربی: زاغروس) تک جاکر ختم ہوجاتی ہیں۔ جغرافیائی طور پر یہ بغیر کسی واضح علامت صحرائے شام سے مل جاتا ہے۔
سیاسی طور پر جزیرہ نما عرب سعودی عرب اور کویت کی شمالی سرحدوں کے ساتھ ختم ہوجاتا ہے۔
درج ذیل ممالک جزیرہ نما کا حصہ سمجھے جاتے ہیں:
بحرین (تکنیکی طور پر جزیرہ نما سے کٹا ہوا ایک جزیرہ ہے)
کویت
عمان
سعودی عرب
متحدہ عرب امارات
یمن
جزیرہ نما کا بیشتر حصہ سعودی عرب میں شامل ہے اور آبادی کی اکثریت بھی سعودی عرب اور یمن میں رہائش پذیر ہے۔ جزیرہ نما عرب میں دنیا کے سب سے زیادہ تیل کے ذخائر پائے جاتے ہیں۔ مسلمانوں کے مقدس ترین مقامات مکہ مکرمہ اور مدینہ منورہ بھی یہیں ہیں۔ معاشی طور پر متحدہ عرب امارات اور سعودی عرب خطے کی امیر ترین اقوام ہیں۔ عربی دنیا کا معروف ٹیلی وژن چینل الجزیرہ بھی اسی جزیرہ نما کے ایک ملک قطر سے چلایا جاتا ہے۔


یہ ابھی نامکمل مضمون ہے۔آپ اس میں اضافہ کرکے مزید بہتر بنا سکتے ہیں۔
زمرہ جات: جغرافیہجزیرہ نماجزیرہ نما عرب


قس ترکی استانبولی

Arap Yarımadası (eskimiş Ceziretül-arap) (Arapça:شبه الجزیرة العربیة Şibhel-ceziretül-Arabiyye) ya da Arabistan, Asyanın güneybatısı ve Afrikanın kuzeydoğusunda yer alan yarımada. Büyük bölümü çöl olan yarımada, içerdiği petrol ve doğal gaz kaynakları nedeniyle Orta Doğunun jeopolitik açıdan önemli bir bölgesidir. Bölgede nüfusun büyük bölümü Arap ve Müslüman kökenlidir. Ayrıca yarımada, İslam dininin ortaya çıktığı yerdir.
Yarımadada yer alan ülkeler Suudi Arabistan, Yemen, Umman, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar, Bahreyn (ada ülkesi), Kuveyt, Irak ve Ürdündür. Bunlardan Irak ve Ürdün topraklarının bir kısmı Arap yarımadasının dışında kalır.
Konu başlıkları
Coğrafya



██ Siyasi tanım
██ Coğrafi tanım
Batısında Kızıldeniz, güneydoğusunda Umman Denizi ve doğusunda da Basra Körfezi bulunur. Yarımadanın başlıca bölümleri batıdaki dağlık Hicaz, iç kısımdaki Nejd ve doğudaki Lahsa (Al-Hasa) ile aynı zamanda ülke ismide olan Umman ve Yemen bölgeleridir
Başlıca yüzey şekilleri şunlardır;
Dağlar
Hicaz Dağları
Al Hajar Dağları
Çöller
Nefud Çölü
Dehna Çölü
Rubülhali Çölü
Sina Yarımadası ve Akabe Körfezi Levant ve Mezopotamya Mezopotamya
g • t • d


Kızıldeniz Basra Körfezi ve Hürmüz Boğazı
Arap Yarımadası

Babül Mendep Boğazı Aden Körfezi Umman Denizi
Jeoloji
Jeoloik olarak Arap levhası olarak adlandırlan ve kuzeyde Güneydoğu Anadolu bölgesine kadar uzanan ayrı bir levha üzerindedir. Levhanın hareket yönü kuzey doğrultusundadır.
Doğal yaşam
Bölgeye özgü nesli tehlikedeki bazı türler;
Arap parsı
Arabistan oriksi
Arap kurdu
Tarih



Arabistan ve yarımadadaki üç ana bölge
Daha çok bilgi için: İslam Devleti
Helenistik açıdan Arap Yarımadası 3 kısma ayrılır
Arabia Petrea: Sina Yarımadası ve yarımadanın kuzeybatısı kıyılarını kapsar.
Arabia Deserta: Kuzeydeki çöllük bölgeyi kapsar.
Arabia Felix: Yarımadanın büyük bölümünü kaplayan kalan kısmı.
Ayrıca bakınız


Wikimedia Commonsta
Arap Yarımadası ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Körfez ülkeleri
Vikipedi:VikiProje Orta Doğu
Arap yarımadası ile ilgili bu taslağı geliştirerek Vikipediye katkıda bulunabilirsiniz.
Kategoriler: Arap Yarımadası taslaklarıArap Yarımadası

قس انگلیسی
The Arabian Peninsula (Arabic: شبه الجزیرة العربیة šibh al-jazīrat al-ʻarabīya or جزیرة العرب Ǧazīrat al Arab‎) is a land mass situated north-east of Africa. Also known as Arabia or the Arabian subcontinent, it is the worlds largest peninsula and covers 3,237,500 km2 (1,250,000 mi2). The area is an important part of the Asian continent and plays a critical geopolitical role of the Middle East and Arab World due to its vast reserves of oil and natural gas. The peninsula formed as a result of the rifting of the Red Sea between 56 and 23 million years ago, and is bordered by the Red Sea to the west, the Persian Gulf to the northeast, and the Indian Ocean to the southeast.
Contents
Geography



Africa, Arabian subcontinent (Asia), and Eurasia.
The Arabian Peninsula is located in the Asia continent and bounded by (clockwise) the Persian Gulf on the northeast, the Strait of Hormuz and the Gulf of Oman on the east, the Arabian Sea on the southeast and south, the Gulf of Aden on the south, the Bab-el-Mandeb strait on the southwest, and the Red Sea on the southwest and west. The northern portion of the peninsula merges with the Syrian Desert with no clear border line, although the northern boundary of the Arabian Peninsula is generally considered to be the northern borders of Saudi Arabia and Kuwait.
The most prominent feature of the peninsula is desert, but in the southwest there are mountain ranges which receive greater rainfall than the rest of the Arabian Peninsula. Harrat ash Shaam is a large volcanic field that extends from the northwestern Arabian Peninsula into Jordan and southern Syria.
Political boundaries


The Arabian Peninsula.
The peninsulas constituent countries are (clockwise north to south) Kuwait, Bahrain, Qatar, and the United Arab Emirates (UAE) on the east, Oman on the southeast, Yemen on the south and Saudi Arabia at the center. The island nation of Bahrain lies off the east coast of the peninsula.
Six countries, including Saudi Arabia, Kuwait, Bahrain, Qatar, United Arab Emirates and Oman form the Gulf Cooperation Council (GCC), also known as the Arab states of the Persian Gulf. This is however a disputed term. Iranians assert that it is a historical and internationally-recognized convention to name it the Persian Gulf, while Arab States, and most notably the six GCC member countries, have been claiming that the Gulf is Arabian since its shallow marine depths are a geological continuity of the Arabian peninsulas Eastern low-lying coasts, from Kuwait to the UAEs Northern Emirates.
The Kingdom of Saudi Arabia covers the greater part of the peninsula. The majority of the population of the peninsula live in Saudi Arabia and in Yemen. The peninsula contains the worlds largest reserves of oil. The UAE and Saudi Arabia are economically the wealthiest in the region. Qatar, a small peninsula in the Persian Gulf on the larger peninsula, is home of the famous Arabic-language television station Al Jazeera and its English-language subsidiary Al Jazeera English. Kuwait, on the border with Iraq, is an important country strategically, forming one of the main staging grounds for coalition forces mounting the invasion of Iraq in 2003.
Population
As of 2000, the estimated population of the Arabian Peninsula is 77,983,936. In the Arab States of the Persian Gulf there are many residents who are non-nationals: in Saudi Arabia they are 10% of the population, in the United Arab Emirates they are 83%, in Qatar they are 80%, in Oman they are 15%, in Bahrain they are 55%, while inn Kuwait they are 66%.
Landscape


A caravan crossing ad-Dahna Desert in central Saudi Arabia.


Ras Aljinz, southeastern Arabia (Oman) also known as the Turtle Beach.


AR-Arabian Plate, velocities with respect to Africa in millimeters per year.


Salalah is a famous tourist destination in Arabia for its annual khareef season.
Geologically, this region is perhaps more appropriately called the Arabian subcontinent because it lies on a tectonic plate of its own, the Arabian Plate, which has been moving incrementally away from the rest of Africa (forming the Red Sea) and north, toward Asia, into the Eurasian plate (forming the Zagros mountains). The rocks exposed vary systematically across Arabia, with the oldest rocks exposed in the Arabian-Nubian Shield near the Red Sea, overlain by earlier sediments that become younger towards the Persian Gulf. Perhaps the best-preserved ophiolite on Earth, the Semail ophiolite, lies exposed in the mountains of the UAE and northern Oman.
The peninsula consists of:
a central plateau, the Nejd, with fertile valleys and pastures used for the grazing of sheep and other livestock.
a range of deserts: the Nefud in the north, which is stony; the Rub Al-Khali or Great Arabian Desert in the south, with sand estimated to extend 600 ft (180 m). below the surface; between them, the Dahna.
stretches of dry or marshy coastland with coral reefs on the Red Sea side (Tihamah).
ranges of mountains, paralleling the Red Sea coast on the west (e.g., Asir province) but also at the southeastern end of the peninsula (Oman). The mountains show a steady increase in altitude westward as they get nearer to Yemen, and the highest peaks and ranges are all located in Yemen. The highest, Jabal Al-Nabi Shuayb in Yemen, is 3666 m high.
Arabia has few lakes or permanent rivers. Most areas are drained by ephemeral watercourses called wadis, which are dry except during the rainy season. Plentiful ancient aquifers exist beneath much of the peninsula, however, and where this water surfaces, oases form (e.g., Al-Hasa and Qatif, two of the worlds largest oases) and permit agriculture, especially palm trees, which allowed the peninsula to produce more dates than any other region in the world. In general, the climate is extremely hot and arid, although there are exceptions. Higher elevations are made temperate by their altitude, and the Arabian Sea coastline can receive surprisingly cool, humid breezes in summer due to cold upwelling offshore. The peninsula has no thick forests, although desert-adapted wildlife is present throughout the region.
A plateau more than 2,500 feet (760 m) high extends across much of the Arabian Peninsula. The plateau slopes eastwards from the massive, rifted escarpment along the coast of the Red Sea, to the shallow waters of the Persian Gulf. The interior is characterised by cuestas and valleys, drained by a system of wadis. A crescent of sand and gravel deserts lies to the east.
Land and sea


Dofar road near Salalah.


Coconut palms line corniches of Oman (Al Hafa).


Red sea coral reefs.
Most of the Arabian Peninsula is unsuited to agriculture, making irrigation and land reclamation projects essential.The narrow coastal plain and isolated oases, amounting to less than 1% of the land area, are used to cultivate grains, coffee and tropical fruits.Goat, sheep, and camel husbandry is widespread elsewhere throughout the rest of the Peninsula.Some areas have a summer humid tropical monsoon climate, in particular the Dhofar and Al Mahrah areas of Oman and Yemen. These areas allow for large scale coconut plantations. Much of Yemen has a tropical monsoon rain influenced mountain climate. The plains usually have either a tropical or subtropical arid desert climate or arid steppe climate.The sea surrounding the Arabian Peninsula are generally tropical sea with a very rich tropical sea life and some of the worlds largest, undestroyed and most pristine coral reefs. In addition, the organisms living in symbiosis with the Red Sea coral, the protozoa and zooxanthellae, have a unique hot weather adaptation to sudden rise (and fall) in sea water temperature. Hence these coral reefs are not affected by coral bleaching caused by rise in temperature as elsewhere in the indopacific coral sea. The reefs are also unaffected by mass tourism and diving or other large scale human interference. However, some reefs where destroyed in the Persian Gulf, mostly caused by phosphate water pollution and resultant increase in algae growth as well as oil pollution from ships and pipeline leakage.


Terraced fields in Yemen
The fertile soils of Yemen have encouraged settlement of almost all of the land from sea level up to the mountains at 10,000 feet (3,000 m). In the higher reaches elaborate terraces have been constructed to facilitate grain, fruit, coffee, ginger and khat cultivation.
Etymology

Main article: Arab (etymology)
During the Hellenistic period the area was known as Arabia or Aravia (in Greek: Αραβία). The Romans named three regions with the prefix "Arabia", encompassing a larger area than the current term "Arabian Peninsula":
Arabia Petraea: for the area that is today southern modern Syria, Jordan, the Sinai Peninsula and northwestern Saudi Arabia. It was the only one that became a province, with Petra as its capital.
Arabia Deserta ("Desert Arabia"): signified the desert interior of the Arabian peninsula. As a name for the region, it remained popular into the 19th and 20th centuries, and was used in Charles M. Doughtys Travels in Arabia Deserta (1888).
Arabia Felix ("Fortunate Arabia"): was used by geographers to describe what is now modern-day Yemen, which enjoys more rainfall, is much greener than the rest of the peninsula and has long enjoyed much more productive fields.
The Arab inhabitants used a north-south division of Arabia: Al Sham-Al Yaman, or Arabia Deserta-Arabia Felix. Arabia Felix had originally been used for the whole peninsula, and at other times only for the southern region. Because its use became limited to the south, the whole peninsula was simply called Arabia. Arabia Deserta was the entire desert region extending north from Arabia Felix to Palmyra and the Euphrates, including all the area between Pelusium on the Nile and Babylon. This area was also called Arabia and not sharply distinguished from the peninsula.
The Arabs and the Ottoman Empire considered the west of the Arabian Peninsula region where the Arabs lived the land of the Arabs – bilad al-Arab (Arabia), and its major divisions were the bilad al-Sham (Syria), bilad al-Yaman (the Land of the southern Peninsula), and Bilad al-Iraq and modern day Kuwait (the Land of the River Banks). The Ottomans used the term Arabistan in a broad sense for the subcontinent itself starting from Cilicia, where the Euphrates river makes its descent into Syria, through Palestine, and on through the remainder of the Sinai and Arabian peninsulas
The provinces of Arabia were: Al Tih, the Sinai peninsula, Hedjaz, Asir, Yemen, Hadramaut, Mahra and Shilu, Oman, Hasa, Bahrian, Dahna, Nufud, the Hammad, which included the deserts of Syria, Mesopotamia and Babylonia.
History

Ancient history
Main article: Pre-Islamic Arabia


The old part of Sanaa, Yemen.


Historic coins from Failaka Island, Kuwait.


Sabaean inscription addressed to the god Almaqah, mentioning five Ancient Yemeni gods, two reigning sovereigns and two governors, 7th century BC.
The Arabian peninsula has long been accepted as the original Urheimat of the Semitic languages by a majority of scholars.
"Shamir of Dhu-Raydan and Himyar had called in the help of the clans of Habashat for against the kings of Saba; but Ilmuqah granted... the submission of Shamir of Dhu-Raydan and the clans of Habashat."
The historical importance of the Persian Sassanid port, Siraf to ancient trade is only now being realised. Discovered there in past archaeological excavations are ivory objects from east Africa, pieces of stone from India, and lapis from Afghanistan. Sirif dates back to the Parthian era.
Medieval history
Main articles: Muslim conquests and Islamic Golden Age


Age of the Caliphs
Expansion under Muhammad, 622–632/A.H. 1–11
Expansion during the Rashidun Caliphate, 632–661/A.H. 11–40
Expansion during the Umayyad Caliphate, 661–750/A.H. 40–129
.
The seventh century saw the introduction of Islam in the Arabian Peninsula. The Islamic prophet Muhammad established a new unified polity in the Arabian peninsula which under the subsequent Rashidun and Umayyad Caliphates saw a century of rapid expansion of Arab power well beyond the Arabian peninsula in the form of a vast Muslim Arab Empire with an area of influence that stretched from the northwest Indian subcontinent, across Central Asia, the Middle East, North Africa, southern Italy, and the Iberian Peninsula, to the Pyrenees.
Muhammad began preaching Islam at Mecca before migrating to Medina, from where he united the tribes of Arabia into a singular Arab Muslim religious polity. With Muhammads death in 632 AD, disagreement broke out over who would succeed him as leader of the Muslim community. Umar ibn al-Khattab, a prominent companion of Muhammad, nominated Abu Bakr, who was Muhammads intimate friend and collaborator. Others added their support and Abu Bakr was made the first caliph. This choice was disputed by some of Muhammads companions, who held that Ali ibn Abi Talib, his cousin and son-in-law, had been designated his successor. Abu Bakrs immediate task was to avenge a recent defeat by Byzantine (or Eastern Roman Empire) forces, although he first had to put down a rebellion by Arab tribes in an episode known as the Ridda wars, or "Wars of Apostasy".
His death in 634 resulted in the succession of Umar as the caliph, followed by Uthman ibn al-Affan and Ali ibn Abi Talib. These four are known as al-khulafā ar-rāshidūn ("Rightly Guided Caliphs"). Under them, the territory under Muslim rule expanded deeply into Persian and Byzantine territories.
Modern history


Ottoman territories acquired between 1481 and 1683 (See: list of territories).
The provincial Ottoman Army for Arabia (Arabistan Ordusu) was headquartered in Syria, which included Lebanon, Palestine, and the Transjordan region. It was put in charge of Syria, Cilicia, Iraq, and the remainder of the Arabian Peninsula. The Ottomans never had any control over central Arabia also known as The Najd region, Oman, or Yemen.
The Damascus Protocol of 1914 provides an illustration of the regional relationships. Arabs living in one of the existing districts of the Arabian peninsula, the Emirate of Hejaz, asked for a British guarantee of independence. Their proposal included all Arab lands south of a line roughly corresponding to the northern frontiers of present-day Syria and Iraqokuwait. They envisioned a new Arab state, or confederation of states, adjoining the southern Arabian Peninsula. It would have comprised Cilicia – İskenderun and Mersin, Iraq with Kuwait, Syria, Lebanon, Jordan, and Palestine.
In the modern era, the term bilad al-Yaman came to refer specifically to the southwestern parts of the peninsula. Arab geographers started to refer to the whole peninsula as jazirat al-Arab, or the peninsula of the Arabs.
Late Ottoman rule and the Hejaz Railway
In the beginning of the 20th century, the Ottomans embarked on an ambitious project: the construction of a railway connecting Istanbul, the capital of the Ottoman Empire and the seat of the Islamic Caliphate, and Hejaz with its holiest shrines of Islam which are the yearly pilgrimage destination of the Hajj. Another important goal was to improve the economic and political integration of the distant Arabian provinces into the Ottoman state, and to facilitate the transportation of military troops in case of need.
The Hejaz Railway was a narrow gauge railway (1050 mm) that ran from Damascus to Medina, through the Hejaz region of Arabia. It was a part of the Ottoman railway network and was built in order to extend the previously existing line between Istanbul and Damascus (which began from the Haydarpaşa Terminal) all the way to the holy city of Mecca (eventually being able to reach only Medina due to the interruption of the construction works caused by the outbreak of World War I).
The railway was started in 1900 at the behest of the Ottoman Sultan Abdul Hamid II and was built largely by the Turks, with German advice and support. A public subscription was opened throughout the Islamic world to fund the construction. The railway was to be a waqf, an inalienable religious endowment or charitable trust.
The Arab Revolt and the unification of Saudi Arabia
The major developments of the early 20th century were the Arab Revolt during World War I and the subsequent collapse and partitioning of the Ottoman Empire. The Arab Revolt (1916–1918) was initiated by the Sherif Hussein ibn Ali with the aim of securing independence from the ruling Ottoman Empire and creating a single unified Arab state spanning from Aleppo in Syria to Aden in Yemen. During World War I, the Sharif Hussein entered into an alliance with the United Kingdom and France against the Ottomans in June 1916.
These events were followed by the unification of Saudi Arabia under King Abdulaziz Ibn Saud. In 1902 Ibn Saud had captured Riyadh. Continuing his conquests, Abdul Aziz subdued Al-Hasa, the rest of Nejd, and the Hejaz between 1913 and 1926, defeating the Sherif Hussein ibn Ali, and founded the modern state of Saudi Arabia. Ibn Saud was not the first Saudi ruler to control much of Arabia. The house of Saud had been ruling parts of Arabia since the 17th century AD. Two Saudi states were formed and controlled much of Arabia before Ibn Saud was even born. Ibn Saud however, established the third Saudi state.
Oil reserves


The oil boom in Kuwait converted Kuwait City from a small city to a financial hub.
The second major development has been the discovery of vast reserves of oil in the 1930s. Its production brought great wealth to all countries of the region, with the exception of Yemen.
Civil war in Yemen
The North Yemen Civil War was fought in North Yemen between royalists of the Mutawakkilite Kingdom of Yemen and factions of the Yemen Arab Republic from 1962 to 1970. The war began with a coup detat carried out by the republican leader, Abdullah as-Sallal, which dethroned the newly crowned Imam Al-Badr and declared Yemen a republic under his presidency. The Imam escaped to the Saudi Arabian border and rallied popular support.
The royalist side received support from Saudi Arabia, while the republicans were supported by Egypt and the Soviet Union. Both foreign irregular and conventional forces were also involved. The Egyptian President, Gamal Abdel Nasser, supported the republicans with as many as 70,000 troops. Despite several military moves and peace conferences, the war sank into a stalemate. Egypts commitment to the war is considered to have been detrimental to its performance in the Six-Day War of June 1967, after which Nasser found it increasingly difficult to maintain his armys involvement and began to pull his forces out of Yemen.
By 1970, King Faisal of Saudi Arabia recognized the republic and a truce was signed. Egyptian military historians refer to the war in Yemen as their Vietnam.
Kuwait and the Gulf War


Demolished military and civil vehicles line Highway 80 in the Gulf War in 1991.
The British proposed a treaty with the Ottoman Empire in 1913 to establish Kuwait as an autonomous kaza. It was a district of the vilayet of Basra. The treaty was never ratified due to the outbreak of World War I. In 1990 Iraq made claims upon Kuwaiti territory, and insisted that the borders had never been properly delimited by the British in 1951.
The invasion of Kuwait by Iraqi forces led to the 1990–91 Gulf War. Egypt, Qatar, Syria and Saudi Arabia joined a multinational coalition that opposed Iraq. Displays of support for Iraq by Jordan and the Palestinians resulted in strained relations between many of the Arab states. After the war, a so-called "Damascus Declaration" formalized an alliance for future joint Arab defensive actions between Egypt, Syria, and the GCC states.
Transport and industry

The extraction and refining of oil and gas are the major industrial activities in the Arabian Peninsula. The region also has an active construction sector, with many cities reflecting the wealth generated by the oil industry. The service sector is dominated by financial and technical institutions, which, like the construction sector, mainly serve the oil industry. Traditional handicrafts such as carpet-weaving are found in rural areas.
See also

Ancient history of Yemen
Iram of the Pillars
Arab World
Araby
Arab League
European exploration of Arabia
Rub al Khali (desert)
Arabia Deserta
Arabia Petraea
Arabia Felix
Arabian Desert and East Sahero-Arabian xeric shrublands
Mashreq
Kingdom of Aksum
References


This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (November 2011)

This articles references may not meet Wikipedias guidelines for reliable sources. Please help by checking whether the references meet the criteria for reliable sources. (November 2011)
^ see page 61 of Merriam-Websters Geographical Dictionary, 3rd Edition, entry for Arabian Peninsula
^ Quaternary Deserts and Climatic Change, A. S. Alsharhan, IGCP Project 349, page 279
^
^ a b c "Arabia". Britannica Online Encyclopedia. Retrieved 2011-05-21.
^ Weinstein, Y. (1 January 2007). "A transition from strombolian to phreatomagmatic activity induced by a lava flow damming water in a valley". Journal of Volcanology and Geothermal Research 159 (1–3): Pages 267–284. doi:10.1016/j.jvolgeores.2006.06.015.
^ A.S. Alsharhan, Z. A. Rizk, A. E. M. Nairn al., 2001, Hydrogeology of an Arid Region: the Arabian Gulf and adjoining areas, Elsevier.
^ "The World Fact book". Central Intelligence Agency. 2007-08-07. Archived from the original on 12 August 2008. Retrieved 2008-08-12.
^ See Pilgrimage and Holy Space in Late Antique Egypt, David Frankfurter, BRILL, 1998, ISBN 90-04-11127-1, page 163
^ A House of Many Mansions: The History of Lebanon Reconsidered, By Kamal Suleiman Salibi, Published by University of California Press, 1988, ISBN 0-520-07196-4, pages 60–61
^ .see for example Palestine: The Reality, Joseph Mary Nagle Jeffries, Published by Longmans, Green and co., 1939, Page 4]
^ see Review of Reviews and Worlds Work: An International Magazine, Albert Shaw ed., The Review of Reviews Corporation, 1919, page 408]
^ New International Encyclopedia, 2nd Edition, Dodd, Mead, Co., 1914 page 795
^ Gray, Louis Herbert (2006) Introduction to Semitic Comparative Linguistics
^ Courtenay, James John (2009) The Language of Palestine and Adjacent Regions
^ Kienast, Burkhart. (2001). Historische semitische Sprachwissenschaft.
^ Bromiley, Geoffrey W. (1995) The International Standard Bible Encyclopedia
^ Stuart Munro-Hay. Aksum: A Civilization of Late Antiquity. Edinburgh: University Press. 1991. pp. 66.
^ "Foreign Experts Talk of Siraf History". Cultural Heritage News Agency. Retrieved 2006-12-11.
^ See:
Holt (1977a), p.57
Hourani (2003), p.22
Lapidus (2002), p.32
Madelung (1996), p.43
Tabatabaei (1979), p.30–50
^ See
Holt (1977a), p.74
L. Gardet; J. Jomier. "Islam". Encyclopaedia of Islam Online.
^ see History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Stanford J. Shaw, Ezel Kural Shaw, Cambridge University Press, 1977, ISBN 0-521-29166-6, page 85
^ The Politics of Interventionism in Ottoman Lebanon, 1830–1861, by Caesar E. Farah, explains that Mount Lebanon was in the jurisdiction of the Arabistan Army, and that its headquarters was briefly moved to Beirut.
^ As cited by R, John and S. Hadawis, Palestine Diary, pp. 30–31, the Damascus Protocol stated: "The recognition by Great Britain of the independence of the Arab countries lying within the following frontiers: North: The Line Mersin_Adana to parallel 37N. and thence along the line Birejek-Urga-Mardin-Kidiat-Jazirat (Ibn Unear)-Amadia to the Persian frontier; East: The Persian frontier down to the Persian Gulf; South: The Indian Ocean (with the exclusion of Aden, whose status was to be maintained). West: The Red Sea and the Mediterranean Sea back to Mersin. The abolition of all exceptional privileges granted to foreigners under the capitulations. The conclusion of a defensive alliance between Great Britain and the future independent Arab State. The grant of economic preference to Great Britain." see King Husain and the Kingdom of Hejaz, By Randall Baker, Oleander Press, 1979, ISBN 0-900891-48-3, pages 64–65
^ A House of Many Mansions: The History of Lebanon Reconsidered, By Kamal Suleiman Salibi, Published by University of California Press, 1988, ISBN 0-520-07196-4, pages 60–61
^ King Hussein And The Kingdom of Hejaz, Randall Baker, Oleander Press 1979, ISBN 0-900891-48-3, page 18
^ Aboul-Enein, Youssef (2004-01-01). "The Egyptian-Yemen War: Egyptian perspectives on Guerrilla warfare". Infantry Magazine (Jan–Feb, 2004). Retrieved October 3, 2008.
^ see Richard Schofield, Kuwait and Iraq: Historical Claims and Territorial. Disputes, London: Royal Institute of International Affairs 1991, ISBN 0-905031-35-0 and The Kuwait Crisis: Basic Documents, By E. Lauterpacht, C. J. Greenwood, Marc Weller, Published by Cambridge University Press, 1991, ISBN 0-521-46308-4
^ Egypts Bid for Arab Leadership: Implications for U.S. Policy, By Gregory L. Aftandilian, Published by Council on Foreign Relations, 1993, ISBN 0-87609-146-X, pages 6–8
Global Nomads – Multi-media website documenting the current perspective of living in a diverse Oil Company Expatriate Community.
External links

Wikimedia Commons has media related to: Arabian Peninsula
Look up arabian peninsula in Wiktionary, the free dictionary.
High resolution scan of old map of Arabia
Map showing Arabia from Mersin to Aden
v t e
Regions of the World
Africa
Central Eastern Northern Southern Western Sub-Saharan
Oceania
Australasia Australia Zealandia Melanesia Micronesia Polynesia
North America
Northern Middle Central Caribbean Anglo Latin (Hispanic)
South America
Southern Northern Western Guianan States Latin (Hispanic)
Polar regions
Arctic Antarctic
Asia
Central Eastern Northeastern Northern Southeastern Mainland Maritime Southern Indian subcontinent Western Caucasus Middle East
Oceans
World Arctic Atlantic Indian Pacific Southern
Europe
Central Eastern Northern Southeastern Balkans Caucasus Middle East Southern Western
Seas
List of seas
Related Continents of the world List of seas Physical Earth
Coordinates: 23°N 46°E
Categories: Arabian PeninsulaGeography of the Middle EastGeography of Western AsiaPeninsulas of AsiaRegions of AsiaWestern Asia

قس اسپانیائی

Arabia (también conocida como península arábiga2 ) es una península situada en la confluencia de África y Asia, entre el golfo pérsico, el golfo de Adén y el mar Rojo. Es una región mayormente de clima desértico, donde destaca el inhóspito Rub al-Jali. Desde el punto de vista geológico, lo más apropiado sería llamarlo «subcontinente arábigo», puesto que ocupa una placa tectónica propia, la placa arábiga. No obstante, esta denominación no es usada habitualmente en español. Habitualmente, se dice que su importancia se relaciona con el hecho de que es el cruce de los tres continentes del Viejo Mundo, que son Europa (por el norte), África (por el oeste) y Asia (por el este) además de tener acceso al mar Mediterráneo y el océano Índico.
Contenido
División política

En la actualidad está conformada por los siguientes países:
Países cuyo territorio pertenece del todo a la península
Arabia Saudita - 2.240.000 km² - 27.600.000 habitantes - Capital: Riad.
Baréin - 678 km² - 710.000 habitantes - Capital: Manama.
Emiratos Árabes Unidos - 77.700 km² - 4.440.000 habitantes - Capital: Abu Dabi.
Jordania - 94.740 km² - 5.473.000 habitantes - Capital: Ammán.
Kuwait - 17.818 km² - 2.335.000 habitantes - Capital: Ciudad de Kuwait.
Omán - 212.457 km² - 3.000.000 habitantes - Capital: Mascate.
Catar - 11.437 km² - 1.409.000 habitantes - Capital: Doha.
Yemen - 536.869 km² - 20.727.000 habitantes - Capital: Saná.
Países Árabes donde la península no abarca completamente el territorio
Irak - 434.128 km² - 26.783.000 de habitantes - Capital: Bagdad.
Siria - 185.180 km² - 19.405.000 de habitantes - Capital: Damasco.
Economía

La región fue tradicionalmente habitada por pueblos nómadas, debido a que la escasez de agua y la aridez del suelo lo transforman en un lugar inhóspito para la agricultura. Durante muchos años, la mayor parte de los países que lo conformaron estuvieron atrasados en los ámbitos de la tecnología y desarrollo socioeconómico. En el siglo XX, el hallazgo de enormes reservas de petróleo en la península permitió a los países fomentar un importante desarrollo económico, y sus casas reales se encuentran entre las más ricas del mundo. Más allá del crecimiento debido a la exportación del petróleo, la inestabilidad política de la región y el todavía incipiente desarrollo de las áreas económicas no relacionadas con la explotación de hidrocarburos hacen peligrar el futuro de la región cuando las reservas comiencen a agotarse.
A pesar de los avances producto del petróleo, hoy en día los beduinos continúan llevando su vida errante, aunque en muchos casos han reemplazado los camellos por vehículos con motor y muchos miembros que ven peligrar el futuro de esta forma de vida han emigrado a las ciudades. Incluso, desde el propio Gobierno saudí se ha tratado de incentivar a estos grupos para que se asienten en alguna urbanización.
Religión

Medina y La Meca, las dos ciudades sagradas del Islam, se encuentran ambas en Arabia Saudita. Los musulmanes deben peregrinar a La Meca al menos una vez en su vida, por lo cual cada año llegan cientos de miles de musulmanes de todo el mundo a visitar la ciudad.
Véase también

Arabia Deserta
Arabia Felix
Arabia Petraea
Arabia pre-islámica
Liga Árabe
Mundo árabe
Desierto de Arabia y desierto de Rub al-Jali.
Notas

↑ «The World Fact book». Central Intelligence Agency (07-08-2007). Consultado el 12-08-2008.
↑ En minúscula, según la Ortografía, cap. IV, p. 478; véase también islam y árabe.
Enlaces externos

Wikimedia Commons alberga contenido multimedia sobre Arabia.
Ver las calificaciones de la página
Evalúa este artículo
¿Qué es esto?
Confiable
Objetivo
Completo
Bien escrito
Estoy muy bien informado sobre este tema (opcional)

Enviar calificaciones
Categoría: Arabia

قس روسی

Арави́йский полуо́стров (араб. شبه الجزیرة العربیة‎‎, Шибх аль-джазӣра аль-Арабийя), Ара́вия, — полуостров в Юго-Западной Азии. Является крупнейшим полуостровом в мире.
На востоке омывается водами Персидского и Оманского залива. С юга его омывают Аравийское море и Аденский залив, с запада — Красное море.
В геологическом отношении полуостров образует Аравийскую плиту, бывшую некогда частью африканской континентальной массы. Аравийский полуостров почти полностью покрыт пустынями — северную его часть занимает пустыня Нефуд, южную — Руб аль-Хали.
На Аравийском полуострове и сопредельных островах расположены современные государства Саудовская Аравия, Йемен, Оман, Объединённые Арабские Эмираты, Бахрейн, Катар и Кувейт. В непосредственной близости к Аравийскому полуострову расположены Египет, Израиль, Иордания и Ирак.
Ссылки

На Викискладе есть медиафайлы по теме Аравийский полуостров
Аравия // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.

Это заготовка статьи о географии Азии. Вы можете помочь проекту, ис
انگلیسیarabic islands in urdura
عربیالجزر العربية في أوردورا