کلمه «شتریه» از دو بخش «شتر» و پسوند «-یه» تشکیل شده است. در زبان فارسی، این کلمه به معنای مرتبط با شتر یا شترسان است. به لحاظ نگارشی و قواعد زبان فارسی، چند نکته اصلی باید مورد توجه قرار گیرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه «شتریه» باید به همین شکل نوشته شود و از نوشتن آن به صورت‌های دیگر مانند «شتریه» پرهیز شود.

2. قواعد املایی: در فارسی هیچ‌گونه تغییر یا حرکتی برای این کلمه وجود ندارد؛ بنابراین، باید به شکل صحیح و استاندارد نوشته شود.

3. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملاتی که به شتر یا محصولات آن (مثل پشم شتر، شیر شتر و ...) مربوط می‌شود، استفاده می‌شود. برای مثال: «در این منطقه، پرورش شتریه رونق زیادی دارد.»

4. چند معنایی: ممکن است به غیر از معنی اصلی، در برخی از گفتگوها یا متون به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین بسته به سیاق، ممکن است معانی مختلفی پیدا کند.

5. فصاحت و بلاغت: در نوشتارهای رسمی یا ادبی، باید از به کار بردن کلمات عامیانه پرهیز شده و به واژگان مناسب‌تر و رسمی‌تر توجه شود.

با توجه به این نکات، می‌توان به طور مؤثری از کلمه «شتریه» در نگارش فارسی بهره برد.