در زبان فارسی، کلمه «شهرخ خانی» به صورت زیر تجزیه و تحلیل می‌شود:

1. شهرخ: این بخش از کلمه به نظر می‌رسد که ترکیبی از «شهر» و «خ» باشد. اگر بخواهیم آن را به صورت مستقل بررسی کنیم، «شهر» به معنای جایی با سکنه و "خ" می‌تواند به عنوان پسوند یا بخشی از نام باشد.

2. خانی: این قسمت از نام به نظر می‌رسد که به پسوند «انی» اشاره دارد که در زبان فارسی برای نشان دادن نسبت یا تعلق به کار می‌رود. در اینجا، «خانی» ممکن است به معنی مربوط به «خانی» یا «خاوند» باشد.

با توجه به موارد فوق، در نگارش این ترکیب دقت در استفاده از حروف و نشانه‌های سجاوندی (مانند فاصله) ضروری است. در فارسی، به ویژه در نام‌گذاری‌ها، باید به زیبایی و روانی نگارش هم توجه کرد.

نکات نگارشی:

• فاصله‌گذاری: بین «شهر» و «خ» یک فاصله وجود دارد.
• حروف بزرگ: در اسامی به‌خصوص نام‌های خاص، می‌توان از حروف بزرگ برای شروع نام‌ها استفاده کرد (مثل «شهرخ خانی»).
• نقش‌گذاری: در صورت لزوم می‌توان از ویرگول یا نقطه‌گذاری برای تعیین وضوح بیشتر استفاده کرد، هرچند در نام‌گذاری‌ها معمولاً ضرورتی ندارد.

در نهایت، اگر «شهرخ خانی» نام یک شخص، مکان یا مفهوم خاص باشد، توجه به قوانین نام‌گذاری و نگارش در متن‌های رسمی مهم است.