کلمه «فحش دیوث» یک اصطلاح عامیانه و توهین‌آمیز است که در زبان فارسی به‌کار می‌رود. استفاده از این نوع عبارات ممکن است به خاطر بار معنایی منفی و توهین‌آمیزی که دارند، در موقعیت‌های اجتماعی نامناسب باشد. در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است از چنین الفاظی اجتناب شود و بجای آن از واژه‌های مناسب‌تری استفاده شود.

قواعد نگارشی برای کلمات منفی و توهین‌آمیز:

1. اجتناب از توهین: در نگارش، باید تلاش شود از الفاظ و عبارات توهین‌آمیز پرهیز گردد، چراکه هدف نوشتار باید انتقال مفهوم به شکلی مثبت و محترمانه باشد.

2. استفاده در متن مناسب: اگر نیاز به اشاره به چنین عبارات است، باید در متنی که به بحث‌های جامعه‌شناختی یا روان‌شناختی مربوط می‌شود، به طور علمی و با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.

3. توجه به مخاطب: در ارتباط با هر متن یا سخنرانی، شناخت مخاطبان اهمیت دارد؛ به‌خصوص در مواقعی که زبان و ادبیات خاصی ممکن است موجب رنجش یا ناراحتی شود.

4. تبیین معنای فرهنگ‌ساز: اگر ناچار به بررسی چنین کلماتی هستیم، بهتر است به تبیین و فرهنگ‌سازی درباره عواقب منفی استفاده از چنین واژه‌هایی بپردازیم.

در کل، نه‌تنها نکته‌سنجی در استفاده از کلمات، بلکه احترام به مخاطب و حفظ آداب معاشرت در نگارش همیشه از ملزومات است.