کلمه "کیمیایی" به معنای مربوط به کیمیا یا علم شیمی است و به صورت صفت در زبان فارسی استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. تلفظ و نوشتار: کلمه "کیمیایی" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود و باید دقت کرد که املای آن درست باشد.

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان صفت برای توصیف اسم‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "علم کیمیایی" یا "تحقیقات کیمیایی".

3. صرف و نحوه کاربرد: کلمه "کیمیایی" از ریشه "کیمیا" و پسوند "-ی" تشکیل شده است. این پسوند به کلمه خاصیتی صفتی می‌دهد.

4. قواعد ترکیب: این کلمه می‌تواند با سایر کلمات ترکیب شده و عبارات جدیدی بسازد. به عنوان مثال: "کیمیایی طبیعی" یا "کیمیایی صنعتی".

5. ترکیب با فعل: می‌توان از این کلمه در جملات با فعل‌های مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال: "بررسی‌های کیمیایی نشان‌دهنده‌ی..."

به طور کلی، "کیمیایی" یک کلمه‌ی صفت است که در زمینه‌های علمی و تخصصی به کار می‌رود و باید به درستی و در جایگاه مناسب استفاده شود.

1. فیلم‌های کیمیایی همیشه دارای داستان‌های جذاب و شخصیت‌های پیچیده هستند.
2. استاد کیمیایی در عرصه سینما به خاطر نوآوری‌هایش شناخته می‌شود.
3. آثار کیمیایی نشان‌دهندهٔ تغییرات اجتماعی و فرهنگی ایران در دهه‌های اخیر است.