کلمه "لائیک" (laïque) یک واژهٔ وارداتی از زبان فرانسه است که به معنای دنیاوی یا غیرمذهبی است و عمدتاً در بحث‌های مرتبط با سکولاریسم و جدایی دین از سیاست به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه در زبان فارسی، می‌توان به چند نکتهٔ نگارشی و قواعدی اشاره کرد:

1. نحوهٔ نگارش: "لائیک" به صورت "لائیک" نوشته می‌شود و به حرف "ل" با نقطه‌ی پایین شروع می‌شود. پیشنهاد می‌شود در متون رسمی از نوشتن "لائیک" به صورت "لکیک" یا شکل‌های غیررسمی خودداری شود.

2. جنس کلمه: این کلمه در فارسی به عنوان یک صفت به کار می‌رود و معمولاً به مفهوم «غیرمذهبی» یا «دنیاوی» اشاره دارد. به عنوان مثال: "مدارس لائیک".

3. نوع زبان: کلمه "لائیک" معمولاً در متون علمی، سیاسی و اجتماعی به کار می‌رود، بنابراین باید در زمینه‌های متناسب با این موضوع مورد استفاده قرار گیرد.

4. تلفظ: تلفظ صحیح کلمه "لائیک" به صورت "لائیک" (با تأکید بر واژهٔ اصلی) است.

5. معادل‌ها و هم‌معناها: در برخی موارد ممکن است از واژه‌هایی مانند "غیرمذهبی"، "دنیاوی" یا "سکولار" به عنوان معادل‌های فارسی استفاده شود.

6. اجتناب از غلط‌نویسی: در متون رسمی و نگارش‌های ادبی، باید از اشتباهات نگارشی بخصوص در روابط بین کلمات جلوگیری کرد.

با توجه به موارد فوق، در زمان استفاده از کلمه "لائیک" در متون فارسی، دقت در نگارش و زمینهٔ کاربرد آن مهم است.

1. در یک جامعه لائیک، مذهب و دولت از یکدیگر جدا هستند و هیچ‌یک بر دیگری تسلط ندارد.
2. بسیاری از کشورهای پیشرفته به اصول لائیک پایبند بوده و قوانین آن‌ها بر پایه ارزش‌های انسانی و اجتماعی استوار است.
3. لائیک بودن یک کشور می‌تواند به تنوع فرهنگی و مذهبی زندگی اجتماعی کمک کند و فضا را برای گفت‌وگوهای سازنده فراهم کند.