کلمه "لباس" در زبان فارسی به معنای پوشش یا روپوش است و در جملات و متون مختلف می‌تواند به صورت‌های مختلفی مورداستفاده قرار گیرد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. جنس و نوع لباس: کلمه "لباس" می‌تواند با صفات و قیدهایی همراه شود که نوع یا جنس آن را مشخص کند. مثلاً:

   • لباس رسمی
   • لباس راحتی
   • لباس چرمی

2. جمع و مفرد: "لباس" در حالت مفرد است و برای جمع آن می‌توان از "لباس‌ها" یا "لباس‌های" استفاده کرد. مثلاً:

   • لباس‌های جدید
   • لباس‌ها را انتخاب کنید

3. حالت‌های مختلف: ممکن است کلمه "لباس" در جملات مختلف به حالت‌های مختلف صرف شود. برای مثال:

   • من لباس جدید خریدم.
   • لباس‌های او خیلی زیبا هستند.

4. توجه به هم‌نشینی‌ها: معمولاً کلمه "لباس" با واژه‌های دیگر ترکیب می‌شود که باید مراقب هم‌نشینی‌های آن بود. مانند:

   • توی این فصل لباس مناسب بپوش.

5. قید زمان و مکان: می‌توان از قیدهای زمان و مکان برای توصیف موقعیت یا زمان استفاده کرد. مثلاً:

   • در تابستان لباس‌های سبک می‌پوشم.
6. تطابق با فعل: توجه کنید که فعل‌ها باید با نامناسبات زمانی و سبکی که "لباس" به کار می‌رود، هماهنگ باشند. مثلاً:
   • امروز لباس زیبایی برتن دارم.

با رعایت این موارد می‌توان به شیوه‌ای صحیح و زیبا از کلمه "لباس" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. او یک لباس زیبا برای مهمانی خرید.
2. در فصل تابستان، لباس‌های نازک و خنک خیلی محبوب هستند.
3. من همیشه سعی می‌کنم لباس‌های خود را با رنگ‌های شاد انتخاب کنم.