کلمه "ازدواج موقت" یکی از اصطلاحات متداول در زبان فارسی است که به نوعی از ازدواج اشاره دارد که برای مدت معین و به صورت موقت انجام می‌شود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. استفاده صحیح از کلمات: "ازدواج" و "موقت" به عنوان دو واژه مستقل، هر کدام دارای معنی خاص خود هستند و به همین دلیل در کنار هم به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند.

2. نوشتار: به طور معمول کلمه "ازدواج موقت" به صورت جدا نوشته می‌شود. هرچند در متون غیررسمی ممکن است به صورت "ازدواج‌موقت" نیز نوشته شود، اما شکل جدای آن معمول‌ترین و رایج‌ترین شکل نوشتاری است.

3. نشانه‌گذاری: هنگامی که این اصطلاح بخشی از یک جمله است، باید به قواعد نهایی‌نویسی توجه کرد. به عنوان مثال، اگر جمله‌ای با این عبارت شروع شود یا در وسط جمله قرار گیرد، باید توجه داشت که به کلمه قبلی و بعدی به درستی وصل شود و قواعد جملات فارسی در نظر گرفته شود.

4. تلفظ: در تلفظ این اصطلاح، باید به تلفظ صحیح هر کلمه توجه کرد. "ازدواج" به معنای اتحاد دو فرد و "موقت" به معنای غیر دائمی یا موقتی است.

5. استفاده در متن‌های رسمی: در متون رسمی یا فقهی، معمولاً از واژه "متعه" که به معنی ازدواج موقت است نیز استفاده می‌شود. در این زمینه باید دقت کرد که این واژه با قوانین و مفاهیم خاص خود در متون اسلامی مرتبط است.

به طور کلی، در استفاده از اصطلاح "ازدواج موقت"، قواعد نگارشی و زبانی فارسی باید رعایت شود و ساختار جملات به گونه‌ای باشد که مفهوم به‌درستی منتقل گردد.