برای نوشتن و استفاده از کلمه "محمود" در زبان فارسی، برخی از قواعد نگارشی و گرامری را می‌توان در نظر گرفت:

1. نقطه‌گذاری: در جملات، نام‌ها عموماً با حروف بزرگ نوشته می‌شوند. مثلاً: "محمود در کلاس حاضر بود."

2. جدا کردن از دیگر کلمات: در مواردی که "محمود" به عنوان فاعل، مفعول یا سایر اجزای جمله به کار می‌رود، باید از سایر کلمات جدا باشد. مثلاً: "محمود کتاب را خواند."

3. استفاده از صفات: اگر بخواهید ویژگی یا صفتی را برای "محمود" اضافه کنید، معمولاً صفت قبل از اسم می‌آید. مثلاً: "محمود باهوش است."

4. قواعد جمع و مفرد: اگر به جمع "محمود" اشاره می‌شود، به شکل "محمودها" در می‌آید. مثلاً: "محمودها در بازی شرکت کردند."

5. مکالمه و خطاب: اگر به "محمود" به‌طور مستقیم خطاب می‌کنید، معمولاً از علامت تعجب یا ویرگول استفاده می‌شود. مثلاً: "محمود، بیا اینجا!"

6. قافیه و وزن شعر: در شعر فارسی نیز ممکن است به کار برود و در این موارد به تناسب قافیه و وزن توجه کنید.

این نکات به شما کمک می‌کند تا بهتر و صحیح‌تر از کلمه "محمود" در نوشتار و کلام خود استفاده کنید.

1. محمود در مسابقه‌ی دو ماراتن اول شد و همه را شگفت‌زده کرد.
2. امروز محمود تصمیم دارد به کتابخانه برود و چند کتاب جدید بخرد.
3. دوستان محمود برای جشن تولدش یک کادو خاص تهیه کرده‌اند.