کلمه "مکتب اومانیسم" به عنوان یک اصطلاح فلسفی و اجتماعی در زبان فارسی به کار می‌رود. در نگارش این کلمه می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحو و ترتیب واژه‌ها: در زبان فارسی، معمولاً ابتدا واژه‌ی اصلی و سپس صفت یا توصیف کننده می‌آید. در اینجا "مکتب" واژه‌ی اصلی و "اومانیسم" توصیف‌کننده است.

2. استفاده صحیح از حروف بزرگ: در نگارش رسمی، حروف اول کلمات خاص معمولاً بزرگ نوشته می‌شوند. بنابراین "مکتب اومانیسم" به صورت صحیح نوشته می‌شود.

3. آوایی و تلفظ: در فارسی، تلفظ صحیح کلمات اهمیت دارد. "اومانیسم" به معنای انسان‌گرایی است که در زبان انگلیسی به "humanism" اشاره دارد. تلفظ آن به صورت "اومانیسم" است.

4. نقطه‌گذاری: اگر در متنی نیاز به توضیحات بیشتر باشد، استفاده از علامت‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه، یا دو نقطه حائز اهمیت است.

5. تناسب با متن: در کنار "مکتب اومانیسم"، ممکن است نیاز به توضیحات و مفاهیم مرتبط با آن باشد. مثلاً می‌توان در متن‌های تحلیلی یا پژوهشی به مبانی، اهداف، و تأثیرات این مکتب اشاره کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به نگارش درست و مؤثر "مکتب اومانیسم" در متون فارسی بپردازید.