استصوابی

کلمه "استصوابی" در زبان فارسی به معنای "مرتبط با تأیید صلاحیت" است و در زمینه‌های مختلفی مانند انتخابات و امور سیاسی به کار می‌رود. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعد دستوری مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "استصوابی" به همین صورت و با درج "ا" در ابتدای آن نوشته می‌شود.

2. جنس کلمه: "استصوابی" یک صفت است که به معنای نوعی تأیید یا گزینش در امور مربوط به صلاحیت افراد در نظر گرفته می‌شود.

3. مفرد و جمع: به طور کلی این کلمه به صورت مفرد به کار می‌رود و در صورت نیاز به جمع، می‌توان از "استصوابی‌ها" استفاده کرد.

4. کاربرد: معمولاً این کلمه در متون رسمی، خبری و سیاسی به کار می‌رود و در جمله‌هایی با مضامین قانونی یا حکمتی استفاده می‌شود.

5. توجه به سیاق: در استفاده از این کلمه، توجه به سیاق جمله ضروری است تا معنا به‌درستی منتقل شود.

6. نکات نگارشی: در نوشتار رسمی، بهتر است از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول و نقطه به‌درستی استفاده شود تا فهم متن آسان‌تر گردد.

7. استفاده در متن: برای مثال: "هیأت نظارت، تصمیم‌گیری‌های استصوابی را انجام می‌دهد."

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "استصوابی" به درستی و با معنای صحیح در متون فارسی استفاده کرد.

در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "استصوابی" آورده شده است:

1. بر اساس قانون اساسی، شوراهای نگهبان، استصوابی در بررسی صلاحیت نامزدها دارند.
2. برخی به انتقاد از روش استصوابی در تعیین صلاحیت‌ها اشاره می‌کنند و آن را مانع از رقابت آزاد می‌دانند.
3. در نظام سیاسی کشور، تصمیمات استصوابی تاثیر زیادی بر تشکیل مجلس و انتخاب نمایندگان دارد.
4. تفسیر استصوابی از قوانین ممکن است به بروز چالش‌های حقوقی و سیاسی منجر شود.
5. استصوابی بودن بررسی صلاحیت‌ها، نگرانی‌هایی را در میان فعالان سیاسی ایجاد کرده است.

امیدوارم این جملات کمک کننده باشند!