کلمه "استعلاجی" در زبان فارسی به معنی مرتبط با درمان یا مداوا است. این کلمه از دو بخش "استعلاج" و پسوند "-ی" تشکیل شده است. برگرفته از ریشه "علاج" است که به معنای درمان است.

قواعد نگارشی و استفاده از "استعلاجی":

1. نحوه نوشتن:

   • کلمه "استعلاجی" باید با رعایت اصول نگارشی به صورت صحیح و بدون اشتباه تایپی نوشته شود.

2. مکانیسم ترکیب:

   • این کلمه ترکیبی است و لازم است که در جملات در جایی استفاده شود که به موضوع درمان یا مداوا اشاره داشته باشیم.

3. نوع کلمه:

   • "استعلاجی" صفت است و معمولاً برای توصیف اسم‌هایی مانند "روش"، "متد"، "تجربه" و ... به کار می‌رود.

4. استفاده در جملات:

   • مثلاً: "روش‌های استعلاجی مختلفی برای این بیماری وجود دارد."
   • در این جمله، "استعلاجی" به روش‌ها اشاره دارد که به درمان مربوط هستند.
5. توجه به هم‌نشینی:
   • این کلمه با سایر کلمات باید به گونه‌ای به کار رود که مفهوم جمله روشن و دقیق باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان از مفهوم و کارکرد کلمه "استعلاجی" به درستی استفاده کرد.

1. برای درمان بیماری خود، پزشک یک دوره استعلاجی برای من تجویز کرد.
2. او تصمیم گرفت که به یک مرکز استعلاجی برود تا بهبود یابد و سلامت خود را بازسازد.
3. در طول مدت استعلاجی، او به تکنیک‌های مدیتیشن و آرامش‌بخشی نیز روی آورد.