کلمه "موسی بن عمران" نام یکی از شخصیت‌های مهم تاریخی و دینی است. در زبان فارسی برای نگارش صحیح این نام و به‌طور کلی نام‌ افراد، قواعد زیر را باید مد نظر قرار داد:

1. استفاده از حروف بزرگ: در ابتدای هر کلمه از نام و نام خانوادگی، حرف اول باید بزرگ نوشته شود. به طور مثال: "موسی بن عمران".

2. فاصله‌گذاری صحیح: بین اجزای نام (موسی، بن، عمران) باید فاصله صحیح رعایت شود. بنابراین، هر سه قسمت به‌طور جداگانه نوشته می‌شوند.

3. توجه به اعراب و حرکات: اگر در متن نیاز به اعراب‌گذاری باشد (به‌ویژه در متون دینی یا علمی)، لازم است که اعراب صحیح نیز لحاظ شود. به عنوان مثال، "مُوسَى ابنِ عِمران".

4. استفاده از کلمه "ابن": "ابن" به معنای "پسر" است و در نوشتار رسمی و ادبی باید حتماً با فاصله از نام قبلی نوشته شود؛ بنابراین "موسی بن" و "عمران" می‌شود.

5. حفظ ترکیب و ساختار تاریخنگاری: در متون تاریخی، اغلب به حالاتی از جمله "موسی بن عمران" اشاره می‌شود که باید با دقت ذکر شود.

به‌طور کلی، برای نوشتن نام موسی بن عمران در متن‌های فارسی، رعایت دستور زبان و اصول نگارشی اهمیت دارد تا کیفیت و خوانایی متن حفظ شود.