کلمه "نادخ" در زبان فارسی به معنای کسی است که علم و دانش کافی ندارد یا به طور کلی به کم‌دانشی اشاره دارد. در نوشتن این کلمه و به کار بردن آن، برخی از قواعد نگارشی و قواعد عمومی زبان فارسی باید رعایت شود:

1. نحو و صرف: به عنوان یک اسم، باید در جملات به درستی به کار رود. مثلاً: "او نادخ است." یا "فلان فرد نادخ به حساب می‌آید."

2. جنس و تعداد: این کلمه معمولاً به صورت مفرد به کار می‌رود، اما می‌توان آن را به صورت جمع نیز به کار برد مثلاً: "آن‌ها نادخان هستند."

3. نقطه‌گذاری: در جملات، پس از کلمه "نادخ"، اگر جمله ادامه دارد، باید از ویرگول یا سایر علامت‌های نگارشی به درستی استفاده کرد.

4. استفاده در متن: هنگام استفاده از این کلمه در متن، سعی کنید با توجه به زمینه‌ی جمله، مناسب‌ترین و مرتبط‌ترین عبارات را انتخاب کنید.

به طور کلی، بهترین روش برای استفاده از این نوع کلمات، توجه به معنی و بافت آن در جمله است تا ارتباط معنا به درستی منتقل شود.