کلمه "نبی الله" یک ترکیب عربی-فارسی است که به معنای "پیامبر خدا" به کار می‌رود. در قواعد فارسی و نگارشی، موارد زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نقطه‌گذاری: در متن‌ها و نوشته‌ها، حتی اگر کلمه "نبی الله" در وسط جمله ظاهر شود، باید از نقطه‌گذاری مناسب استفاده کرد. به طور مثال: "حضرت محمد (ص) نبی الله هستند."

2. حروف بزرگ: در نوشته‌های رسمی یا علمی، بهتر است نام‌های خاص مانند "نبی" و "الله" با حروف بزرگ نوشته شوند.

3. تلفظ: در ذکر کلمه "نبی الله"، توجه به تلفظ صحیح آن مهم است. در ادبیات عرب، "نبی" به معنای پیامبر و "الله" به معنای خدا می‌باشد.

4. سازگاری با زبان فارسی: هنگام استفاده از این عبارت در یک متن فارسی، از لحاظ گرامری باید با سایر اجزاء جمله هماهنگی داشته باشد.

5. بار معنایی: استفاده از کلمه "نبی الله" در متون مذهبی و دینی بار معنایی عمیقی دارد و باید با در نظر گرفتن این معنا به کار رود.

در نهایت، استفاده صحیح و به جا از ترکیباتی مانند "نبی الله" به دقت در نگارش و آگاهی از معانی آن بستگی دارد.