کلمه "نریمان" یک اسم خاص است و در زبان فارسی، مانند سایر اسم‌های خاص، قواعد خاص خود را دارد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. کتابتی و نوشتاری: "نریمان" باید با حروف فارسی نوشته شود و در مواقعی که به عنوان یک اسم ذکر می‌شود، باید با حروف بزرگ آغاز شود.

2. مضاف و مضاف‌الیه:

   • اگر بخواهید "نریمان" را در جملات مضاف و مضاف‌الیه استفاده کنید، به عنوان مثال: "کتاب نریمان" یا "نریمان را دیدم".

3. جمع:

   • با توجه به اینکه "نریمان" اسم خاص است، جمع بستن آن متداول نیست، اما اگر بخواهید آن را جمع ببندید، می‌توانید از "نریمان‌ها" استفاده کنید.

4. پیشوند و پسوند:

   • می‌توانید برای ساختن عبارات جدید، پیشوند یا پسوند به این اسم اضافه کنید، مانند "نریمان‌وار" به معنای "به سبک نریمان".

5. نحوه ارجاع:

   • در متون و گفتار، می‌توانید به سادگی از "نریمان" استفاده کنید، البته در صورت نیاز به توضیحات بیشتر از افعال یا صفات نیز می‌توانید استفاده کنید.
6. جملات شرطی:
   • اگر بخواهید از این اسم در جملات شرطی استفاده کنید، می‌توانید مانند دیگر اسم‌ها عمل کنید. مثلاً: "اگر نریمان بیاید، جشن شروع می‌شود."

با رعایت این قواعد، می‌توانید به طور صحیح و مناسب از کلمه "نریمان" در نوشتار و گفتار استفاده کنید.

1. نریمان به عنوان بهترین دوست من همیشه در کنارم است و از من حمایت می‌کند.
2. دیروز نریمان در مسابقه دو به مقام اول رسید و همه ما را به شادی دعوت کرد.
3. داستان‌های نریمان درباره سفرهایش همیشه برای من جالب و الهام‌بخش است.