آماتور

کلمه «آماتور» به معنای فردی است که در یک حوزه خاص فعالیت می‌کند اما به‌طور حرفه‌ای و رسمی در آن حوزه مشغول نیست. این کلمه در زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی و فرانسوی وارد زبان فارسی شده است.

قواعد نگارشی:

1. نوشتار صحیح: کلمه «آماتور» با «آ» زرد و به صورت «آماتور» نوشته می‌شود.
2. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت [ā-mā-tor] (با تأکید بر بخش دوم) است.
3. نوشته‌های رسمی: در متون رسمی و غیررسمی می‌توان از این کلمه استفاده کرد؛ اما در متون علمی یا ادبی ممکن است بهتر باشد از کلمات مشابه مانند «غیرحرفه‌ای» یا «علاقه‌مند» استفاده شود.
4. قید و وصف: می‌توان این کلمه را به‌عنوان صفت برای توصیف افراد یا فعالیت‌ها به‌کار برد، مانند «رقص‌آماتور» یا «نویسنده آماتور».
5. جنسیت: کلمه آماتور به جنسیت اشاره ندارد و می‌تواند برای هر دو جنس استفاده شود.

استفاده در جملات:

• او یک عکاس آماتور است و دوست دارد بیشتر در این زمینه یاد بگیرد.
• در این دوره‌ی آموزشی، دروس مختص آماتورها ارائه می‌شود.

با رعایت این نکات نگارشی می‌توان از کلمه «آماتور» به‌طور مؤثر و صحیح استفاده کرد.