در زبان فارسی، کلمه «هامش نامه» به صورت ترکیبی به کار می‌رود و دارای شکل و قواعد نگارشی خاصی است. در اینجا به توضیحاتی درباره‌ی این ترکیب و قواعد آن می‌پردازیم:

1. تلفظ و رسم‌الخط:

   • کلمه «هامش» به معنای حاشیه یا لبه نوشته‌هاست و «نامه» به معنای متن یا نوشته‌ای است که به نوعی به آن هامش اضافه می‌شود. به همین دلیل، ترکیب «هامش نامه» به معنای یادداشت‌هایی است که در حاشیه یک متن یا نامه نوشته می‌شوند.

2. نکات نگارشی:

   • در نوشتن این ترکیب، معمولاً بین دو کلمه‌ی «هامش» و «نامه» فاصله گذاشته می‌شود.
   • اگر نام خاص یا عنوانی وجود داشته باشد که با «هامش نامه» ترکیب شود، باید به قواعد خاص نحوی و املا توجه داشته باشید.

3. نوع نوشتار:

   • «هامش نامه» می‌تواند به عنوان یک اصطلاح کاربردی در نوشتارهای علمی، ادبی و رسمی به کار رود، بنابراین باید دقت کنید که در متون مناسب استفاده شود.
4. انواع و موارد استفاده:
   • ممکن است به صورت کوتاه‌نویسی مانند «هامش‌نامه» نیز استفاده شود، که این نوع نوشتار در متون غیررسمی یا در صورت نیاز به اختصار رایج‌تر است.

در کل، توجه به قواعد زبان فارسی و نگارشی در استفاده از این ترکیب به درست‌نویسی و خوانایی متن کمک می‌کند.