جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: هپاتیت سی (به انگلیسی: Hepatitis C) یک بیماری عفونی-ویروسی است که توسط ویروس هپاتیت سی موسوم به HCV ایجاد می‌شود و یک ویروس دارای پوشش با RNA مثبت است و جزو فلاوی ویروس طبقه بندی می شود. آلودگی به این ویروس باعث التهاب در پارانشیم کبد می‌گردد. در بیشتر موارد٬ آغاز این بیماری بدون نشانه(سمپتوم) است اما در مراحل پیشرفته به‌گونه سیروز کبدی* و در موارد کمتر سرطان کبد بروز می‌کند. واگیری بیماری از راه خون آلوده انجام می‌گیرد، و در بیمارانی که پیشینه بکارگیری مواد مخدر تزریقی، انتقال خون آلوده، یا خالکوبی با سوزن آلوده را دارند بیشتر دیده می‌شود. از دیگر راه‌های انتقال ارتباط جنسی است که درصد کمتری را به خود اختصاص می‌دهد. اغلب کارسینوم در یاخته‌های کبدی پی‌آمد این هپاتیت است. درمان اصلی آن با کمک انواع اینترفرون بویژه آلفا و نیز داروی ریباویرین است. دچارشدن به این بیماری از بیشترین زمینه‌سازهای پیوند کبد در جهان به شمار می‌رود. محتویات نشانه و علائم
عفونت حاد: تاحدود دو ماه پس از آلودگی با ویروس HCV علائم و نشانه مهمی بروز نمی‌کند و بیشتر با بی‌حالی(آستِنی) و علائم آنفولانزا همراه است. پس از علائم اولیه(پرودروم) که ممکن است چند هفته طول بکشد٬ زردی بروز کرده و گاهی نیز ورم متقارن در مفاصل و حتی کریوگلوبولین‌امی و گلومرولونفریت نیز بروز می‌کند. مدفوع بیمار بی‌رنگ و ادرار تیره است و در آزمون کلینیکال به راحتی می‌توان کبد را احساس و لمس نمود. عفونت مزمن: بیماری بیش از شش ماه طول کشیده و نشانه بهبود دیده نمی‌شود. در این حالت دوران بیماری به چهار پایه(فاز) تقسیم می‌شود. فاز ثابت و غیر ثابت از نظر پروسه نکروز کبد. دوره‌های تشدید حمله‌ها شبیه به روند و پروسه‌های التهابی در هپاتیت حاد سیر تکاملی و تدریجی به سوی سیروز کبدی با حفظ عملکرد کبد رسیدن به دور سیروز کبدی همراه ازدست رفتن عملکرد کبدی ویروس‌شناسی
عامل بیماری یک ویروس است از نوع آر.ان.ای تک رشته مثبت و پوشش‌دار٬ باندازه ۵۰ نانومتر که جزو فلاوی ویروس طبقه بندی می شود و دارای شش ژنوتیپ اصلی است. راه‌های انتقال
اصلی‌ترین روش انتقال در هپاتیت سی عامل خون است. اما راه‌های گوناگون نیز باید در دیدگاه ایمنی قرار گیرند. انتقال از مادر به فرزند(پریناتال): انتقال مادر به جنین درمورد هپاتیت سی در رده نادر قرار گرفته و احتمال آن به بیش از ۱۰٪ نمی‌رسد. هرچند عموما و در مورد همه نوع هپاتیت در طی حاملگی و زایمان٬ در مادران بدون دریافت اقدامات پیشگیرانه٬ احتمال انتقال به ۹۰% می رسد. ۵ تا ۱۰ درصد از موارد انتقال مادر به جنین در طی ۶ ماهه اول اتفاق افتاده و عمده انتقال در سه ماهه آخر بارداری و زایمان اتفاق می افتد. احتمال انتقال هپاتیت C از این طریق حدود ۶% است که در مادرانی که HIV و HCV با هم دارند این نسبت به ۱۷% می رسد و درضمن٬ شیردهی موجب سرایت هپاتیت C نمی شود. انتقال از طریق ارتباط جنسی: درصد انتقال هپاتیت C از این راه نسبت به هپاتیت نوع بی کمتر است(اماهرگز به صفر نمی‌رسد). میزان انتقال برای همسران افراد آلوده که ریسک فاکتور دیگری نداشتند ۱/۵% ذکر شده است. میزان انتقال در بین مردانی که همسران HCV-Ab مثبت داشتند تفاوتی با مردانی که همسران HC-Ab منفی داشته‌اند ندارد. اما برعکس در زنانی که همسران آلوده داشته‌اند این نسبت ۴ برابر حالت عکس بوده‌است. در بین افرادی که رفتارهای جنسی پر خطر داشته‌اند این رقم چند برابر سایر افراد جامعه است و برای اطمینان بیشتر٬ استفاده از کاندوم توصیه می‌شود. تزریق خون و فرآورده‌های خونی و پیوند اعضا: این راه قبل از سالهای ۱۹۸۹ اصلی‌ترین راه انتقال هپاتیت C محسوب می‌شد. امروزه با برقراری سیاست‌های سلامت خون شامل غربال‌گری در اهدا کنندگان و خون‌های اهدایی و تکنیک‌های غیر فعال‌سازی ویروس که بر روی فرآورده‌های خونی انجام می‌شود تا حدودی جلوی ایجاد آلودگی از این طریق گرفته شده‌است (گرچه این احتمال هنوز وجود دارد بخصوص در افرادی که بطور مکرر نیاز به تزریق مشتقات خونی دارند) انتقال از طریق وسائل تیز، نافذ و تماسهای زیر پوستی: مهم‌ترین روش انتقال در این گروه، استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی است. سایر فعالیت‌های همراه با انتقال ویروس که در این گروه قرار می‌گیرند شامل خالکوبی، طب سوزنی، ختنه، تزریق و غیره است. انتقال در حین ارائه خدمات تشخیصی و درمانی*: انتقال ویروس به صورت عمده در دیالیز و همچنین از طریق ابزارهای آلوده در دندانپزشکی، جراحی، اندوسکوپی و سایر اقدامات تشخیصی و درمانی صورت می گیرد مثلاً در مصر که بیشترین نرخ آلودگی به HCV(هپاتیت سی) در جهان را داراست٬ عامل دندانپزشکی اصلی‌ترین راه انتقال شناخته شده‌است. احتمال ایجاد تغییر در سرم خون* بدنبال حوادث شغلی نظیر فرو رفتن سوزن در مورد هپاتیت B و آنتی‌ژن(IgE) مثبت ۳۷ تا ۶۲ درصد ذکر شده است در حالیکه این رقم در مورد هپاتیت ۸/۱% C است. احتمال انتقال HCV در حین ارائه خدمات بهداشتی درمانی از طریق تماسهای مخاطی بسیار نادر است. سایر راه های انتقال: در هپاتیت C حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد عفونت خود بخود فروکش خواهد کرد ولی در ۸۰% موارد آلودگی بصورت مزمن در بدن باقی خواهد ماند. لازم به یادآوری است که‌در ویروس هپاتیت B به‌علت مقاومت بالا، ویروس می تواند ۷ تا ۱۰ روز بر روی سطوح باقی بماند و باعث انتقال آلودگی شود لذا وسایل مشترک و همچنین روزمره مانند مسواک، شیشه شیر بچه، اسباب بازی، ظروف غذاخوری، قیچی و غیره می توانند در انتقال نقش داشته باشند. درصد زیادی از فرزندان مادران با HBsAg مثبت که در طی حاملگی و زایمان آلوده نشده‌اند بعلت تماسهای نزدیک با مادر یا خواهر و برادرهای آلوده طی ماهها یا سالهای اول زندگی، آلودگی را کسب خواهند نمود(انتقال افقی). تشخیص
تشخیص اولیه هپاتیت سی به ندرت در طی مرحلهٔ حاد این بیماری انجام شده، چراکه بیشتر افراد آلوده هیچ نشانه‌ای را در طول این مرحله تجربه نمی‌کنند. کسانی هم که اندک علائمی در مرحله حاد بیماری دارند٬ به‌اندازه کافی به دنبال مراقبت‌های پزشکی نیستند تا به پزشک مراجعه کنند. تشخیص در فاز مزمن هپاتیت سی نیز چالش برانگیز است چراکه به دلیل عدم وجود علائم ویژه و تا زمان پیشرفت کامل بیماری و تخریب کبد، که تا سال‌ها ممکن است ادامه داشته‌باشد٬ معمولاً پنهان می‌ماند. در بیشتر مواقع٬ تشخیص یک هپاتیت مزمن کهنه٬ توسط پزشک یا پرستار و به‌صورت اتفاقی صورت می‌گیرد٬ جاییکه در تاریخچه پزشکی بیمار و یا بر بدن بیمار آثار تزریق مواد و یا خالکوبی(تتو) دیده می‌شود و به‌دنبال آن آزمایش‌های خونی ویژه درخواست می‌گردد. به‌هرحال ویژگی غالب بالینی در تشخیص هپاتیت مزمن٬ هیپرترانس‌آمینازی یا بالا بودن ترانس‌آمیناز است و برای ارزیابی شدت آسیب بافت، با استفاده از شاخص فعالیت بافتی* نکروز در پریپورتال٬ آسیب پارانشیم٬ التهاب پورتال و در نهایت فیبروز مدنظر قرار می‌گیرند. در ۷۰٪ تا ۹۰٪ پرونده‌ها(بسته به مدت‌زمان ابتلا به ویروس) می‌توان با آزمایش‌های سرولوژی میزان پادتن ویروس (HCV antibody) را اندازه‌گیری و پی به وجود ویروس(و نه عفونت هپاتیتی) در بدن برد و این بدان معناست که صرف وجود پادتن(آنتی‌بادی) در بدن برای تشخیص عفونت کافی نبوده و نیاز به آزمایش‌های تکمیلی در جهت تأیید عفونت هپاتیت در بافت کبد می‌باشد. در هرصورت انجام آزمایش‌های روتین روشی معمول است و به‌عنوان راه‌های شناخت زودهنگام وجود بیماری در بدن نیز کاربرد دارد. این آزمایش‌ها شامل موردهای زیر است: آزمون میزان ترانس‌آمیناز (معمولاً در بیمار ۵ تا ۳۰ برابر حد نرمال است) آزمون آنزیم کبدی ALT-SGPT و همچنین AST-SGOT آزمایش میزان فسفاتاز آلکالین (در بیمار حدود ۳ برابر نرمال) اندازه‌گیری بیلیروبین در سرم خون میزان آمونیاک و پی‌تی‌تی(زمان ترومبوپلاستین خون) تغییری نشان نخواهد داد. در صورت اثبات وجود ویروس در بدن و با تکرار آزمون پادتن ویروس پس از شش ماه می‌توان به مزمن بودن هپاتیت پی برد. پیش‌گیری و درمان
هپاتیت سی به‌ندرت بهبودی کامل به همراه دارد و استراحت٬ رژیم غذایی و غیره در درمان بی‌فایده است. بهترین روش پیش‌گیری از ابتلا بوده و رعایت بهداشت وایمنی بین پرسنل بیمارستانی و استفاده از تجهیزاتی همچون دستکش٬ دوری و اجتناب از روش‌های ناهنجار و پرخطر اجتماعی همچون اعتیاد تزریقی و ارتباط جنسی نامطمئن٬ پذیرش و احترام به حقوق بیمار در کلینیک پزشکی و دندانپزشکی و ارائهٔ خدمات با استاندارد بهداشتی٬ آموزش و تشویق خانواده‌ها برای انجام آزمایش‌های سالیانه معمولی(چک‌آپ) و خدمات پیشگیرانهٔ مرتبط با سلامت و بهداشت از اصلی‌ترین روش‌های آن است. در میانهٔ سال ۲۰۱۱ اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا مجوز دو داروی جدید بوسپرویر*(با نام تجاری ویکترلیس) و تلاپرویر*(با نام تجاری اینسیوک) را برای درمان(کنترل) هپاتیت سی٬ صادر نموده‌است. هرچند هنوز در بیماران مبتلا به ویروس اچ‌سی‌وی درمان‌های روتین استفاده از انواع اینترفرون بویژه اینترفرون آلفا و آنتی‌ویرال(داروهای ضدویروس) مانند ریباویرین است. همه‌گیر شناسی
پخش(شیوع) هپاتیت‌سی طبق آمار بهداشت‌جهانی ۱۹۹۹ از دید اپیدمیولوژی حدود ۳ درصد از مردم جهان(بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ میلیون نفر) به هپاتیت سی مبتلا هستند و تندی انتشار آن چیزی نزدیک به ۳ میلیون نفر در سال است. بیش از ۱۰ درصد این مبتلایان به سوی سیروز و سرطان رفته و هرساله نزدیک‌به ۳۵۰هزار قربانی مرگ به‌دنبال دارد. کشورهای دارای میزان ابتلای بالا به هپاتیت سی به‌ترتیب مصر با ۲۲٪ ٬ پاکستان ۴/۸٪ و چین با ۳/۲٪ در فهرست سازمان بهداشت جهانی قرار داشته و بزرگ‌ترین راه پخش ویروس در هر سه کشور٬ آلودگی از راه تزریق و خون اعلام شده‌است. در ایران پژوهش‌های رسمی بر روی جمعیت عمومی کشور ۱/۰ درصد جمعیت کشور را آلوده به هپاتیت سی تخمین زده ولی طبق آمار غیر رسمی٬ بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتیت سی یعنی ۱/۳ درصد جمعیت کشور به ویروس هپاتیت سی آلوده هستند. . آن‌چه که هپاتیت سی را دلیل نگرانی قرار می‌دهد وجود آمار ۶۰ تا ۸۰ درصدی افراد آلوده به هپایتت سی است که به سمت مزمن شدن بیماری می‌روند و هرچند شیوع آن نسبت به هپاتیت بی کمتر است اما مشکل و پی‌آمدهای مربوط به هپاتیت سی به دلیل میل به مزمن شدن٬ بیشتراست. عامل دیگر همسایگی ایران با کشورهای دارای شیوع بالای هپاتیت همچون پاکستان است. در سال ۱۳۷۹ در زندان‌های ایران اپیدمی هپاتیت سی نزدیک‌به ۲۰ درصد بوده که با دراختیار گذاشتن سرنگ یک بار مصرف در بین زندانیان و همچنین کمک به تغییر اعتیاد آنها از تزریقی به خوراکی، این بیماری کاهش یافت و در سال ۸۴ آمار مربوط به معتادان تزریقی مبتلا به هپاتیت سی به حدود ۵ درصد کاهش نشان داده‌است.
پانویس
^ ایجاد بافت جوشگاه فیبروز شده ^ Nosocomial ^ Seroconversion بیماری هپاتیت c ^ Histologic Activity Index ^ Boceprevir-Victrelis ^ Telaprevir-Incivek منابع
↑ Medical-Surgical Nursing 2008-page 60-65 ↑ Ryan KJ, Ray CG (editors), ed. (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. pp. 551–2. ISBN 0838585299. ↑ Vandelli C, Renzo F, Romanò L, et al. (May 2004). "Lack of evidence of sexual transmission of hepatitis C among monogamous couples: results of a 10-year prospective follow-up study". The American Journal of Gastroenterology 99 (5): 855–9. DOI:10.1111/j.1572-0241.2004.04150.x. PMID 15128350. ↑ Trattato di medicina interna, Volume 3:pagina 3750 ↑ تارنما مدلیب: عنوان مقاله اصلی: کریوگلوبولینمی - بخش دلایل ایجاد ↑ Medicina online: Epatite Italian ↑ Manuale di malattie infettive e tropicali:PICCIN صفحه۴۹۴ ↑ Nakano T, Lau GM, Lau GM, Sugiyama M, Mizokami M (December 2011). "An updated analysis of hepatitis C virus genotypes and subtypes based on the complete coding region". Liver Int.. DOI:10.1111/j.1478-3231.2011.02684.x. PMID 22142261. ↑ Studio Ramadori : Epatite C ↑ High Risk Pregnancy E-Book: Management Options - Expert Consult ↑ "Highest Rates of Hepatitis C Virus Transmission Found in Egypt". Al Bawaba. 2010-08-09. Retrieved 2010-08-27. ↑ Transfusion Microbiology Di John A. J. Barbara,Marcela Contreras: chapter 2- page 25 ↑ Salute 24 ore (website italian) medical texts ↑ Epatiti virali acute ↑ Diagnose WHO reference: Hepatitis C ↑ برای هپاتیت سی تاکنون واکسن ساخته نشده که بتواند در برابر ویروس آن مصونیت ایجاد کند. ↑ پرستاری داخلی-جراحی: برونر سال ۲۰۰۸- نشر بشری صفحه ۶۲و۶۳ شابک:۹۷۸-۹۶۴-۳۹۹-۱۶۲-۳ ↑ Watanabe H, Saito T, Shinzawa H, et al. (September 2003). "Spontaneous elimination of serum hepatitis C virus (HCV) RNA in chronic HCV carriers: a population-based cohort study". Journal of Medical Virology 71 (1): 56–61. DOI:10.1002/jmv.10448. PMID 12858409. ↑ USAtoday: FDA clears Vertexs hepatitis C drug Incivek ↑ "WHO Hepatitis C factsheet". ۲۰۱۱. Retrieved ۲۰۱۱جولای۱۳. ↑ تارنما پزشکان بدون مرز: وضعیت هپاتیت در ایران ↑ گزارش سازمان بهداشت جهانی و آمار هپاتیت در کشورهای جهان-انگلیسی-بازبینی ۲۶ دسامبر ۲۰۱۱
این یک نوشتار خُرد پزشکی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. رده‌ها: بیماری‌های آمیزشیبیماری‌های ویروسیهپاتیت hepatitis c. التهاب الكبد ج
کلمه "هپاتیت سی" به نوعی بیماری کبد اشاره دارد که بر اثر ویروس هپاتیت C ایجاد می‌شود. هنگام نوشتن این عبارت، رعایت قواعد نگارشی و فارسی به شرح زیر است:
نوشتن با حروف فارسی: کلمه "هپاتیت" به زبان فارسی نوشته می‌شود و "C" که نام یک ویروس است، معمولاً به صورت انگلیسی و به صورت بزرگ نوشته می‌شود.
فاصله گذاری: بین "هپاتیت" و "سی" باید فاصله وجود داشته باشد. بنابراین، صحیح‌ترین شکل نوشتاری عبارت به صورت "هپاتیت سی" است.
استفاده از اعراب گذاری: در متون علمی و پزشکی ممکن است اعراب‌گذاری برای نشان دادن تلفظ صحیح کلمات مفید باشد، اما در نوشتار عمومی ضروری نیست.
اجتناب از اختصارات: اگر در متن نیاز است که به اختصار از "هپاتیت سی" یاد شود، در ابتدا باید توضیح کامل آن داده شود و سپس از اصطلاح کوتاه استفاده شود.
فرمت‌نگاری: اگر بخواهید در یک متن علمی یا پزشکی از این واژه استفاده کنید، بهتر است با دقت به زمینه و نوع متن، اطلاعات بیشتری از این بیماری و ویژگی‌های آن ارائه دهید.
به طور کلی، عبارت "هپاتیت سی" در متون فارسی به صورت صحیح و با رعایت قواعد نگارشی به همین شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد.
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
