جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: هیراگانا (به ژاپنی: 平仮名・ひらがな) یکی از دو خط هجانمای زبان ژاپنی است و در کنار کاتاکانا، کانجی و روماجی مولفه‌های اصلیِ سامانه نگارش زبان ژاپنی را تشکیل می‌دهد. هیراگانا و کاتاکانا دو خط هجانما یا کانا در زبان ژاپنی هستند که در آنها هر نویسه یا کاراکتر معرف یک هجا (یا به تعبیر دقیق‌تر یک مورا Mora) است. هر کانا یا یک واج صدادار است مثل あ (آ)، یا واج بی‌صدایی است که به یک واج صدادار ختم می‌شود مثل か (کا). حرف ん (ن) از این قاعده مستثنی است و به واج صداداری ختم نمی‌شود. ن صدای خیشومی پرطنینی است که بسته به حالت‌های مختلف همچون م، ن یا نگ (ŋ) ادا می‌شود. محتویات جدول حروف هیراگانا
استفاده از هیراگانا
هیراگانا برای نوشتن واژه‌های بومی ژاپنی که دارای کانجی نیستند یا کانجی آنها کم‌استفاده و بیش از حد رسمی یا برای نویسنده ناشناخته است به کار می‌رود. حروف اضافه و ربط و نشانه مفعول بی‌واسطه و غیر از آن نیز به هیراگانا نوشته می‌شود. نقش دیگر هیراگانا نمایش تلفظ کانجی از طریق حاشیه‌نویسی‌های فوریگانا است. در زبان ژاپنی بخش پایانی یا دنباله فعل و صفت و قید به اقتضای زمان و حالت جمله تغییر می‌کند. این دنباله‌ها با هیراگانا نمایش داده می‌شود. برای نمونه حرف هیراگانای い (ئی) با کانجی 早 (هایا) صفت 早い هایای (سریع) را می‌سازد و حرف هیراگانای く (کو) با همین کانجی قید هایاکو 早く (به سرعت). ریشه هیراگانا در کانجی
جستارهای وابسته
سامانه نگارش زبان ژاپنی فوریگانا کانجی کانا منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Hiragana»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰). پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هیراگانا موجود است. Hiragana derivation diagrams Japanese, including "practice kana" links, در پروژه فهرست آزاد رده‌ها: سامانه نوشتاری ژاپنی کانا واژگان سامانه نوشتاری ژاپنی
هیراغانا (平仮名؛ /hi.ra.ga.na/) طریقة أبجدیة لکتابة اللغة الیابانیة، أی حسب المقاطع الصوتیة. طورت فی الأصل لتیسیر استیعاب حروف کانجی الصینیة المعقدة. قراءة
تستعمل ー لتطویل حرکة. جدول هیراغانا الجدول التالی یظهر مقاطع هیراغانا مع طریقة نطقها سیلابوگرامات أفرودةات دیغرافات a i u e o ya yu yo ∅ あ أَ い إی う أُ え إیه お أُو K か کا き کی く کو け کی こ کو くゎ کوا きゃ کیا きゅ کیو きょ کیو S さ سا し شی す سو せ سی そ سو しゃ شا しゅ شو しょ شو T た تا ち تشی つ تسو て تی と تو ちゃ تشا ちゅ تشو ちょ تشو N な نا に نی ぬ نو ね نی の نو にゃ نیا にゅ نیو にょ نیو H は ها ひ هی ふ فو へ هی ほ هو ひゃ هیا ひゅ هیو ひょ هیو M ま ما み می む مو め می も مو みゃ میا みゅ میو みょ میو Y や یو ゆ یو よ یو R ら را り ری る رو れ ری ろ رو りゃ ریا りゅ ریو りょ ریو W わ وا ゐ وی ゑ وی を وو * ん n قبل الشدود، وآخر . ゝ تکرار السیلاب ゞ تکرار السیلاب وإصاتته (濁点) حرکات دیگرافات متحرکة a i u e o ya yu yo G が ga ぎ gi ぐ gu げ ge ご go ぐゎ gwa ぎゃ gya ぎゅ gyu ぎょ gyo Z ざ za じ ji ず zu ぜ ze ぞ zo じゃ ja じゅ ju じょ jo D だ da ぢ (ji) づ (zu) で de ど do ぢゃ (ja) ぢゅ (ju) ぢょ (jo) B ば ba び bi ぶ bu べ be ぼ bo びゃ bya びゅ byu びょ byo P ぱ pa ぴ pi ぷ pu ぺ pe ぽ po ぴゃ pya ぴゅ pyu ぴょ pyo V ゔ vu تصنیف: نظام الکتابة الیابانی
قس انگلیسی
Hiragana (平仮名, ひらがな or ヒラガナ?) is a Japanese syllabary, one basic component of the Japanese writing system, along with katakana, kanji, and in some cases the Latin-script alphabet (referred to in Japanese as romaji). Hiragana and katakana are both kana systems; they have corresponding character sets in which each kana, or character, represents one mora (one sound in the Japanese language). Each kana is either a vowel such as "a" (hiragana あ); a consonant followed by a vowel such as "ka" (hiragana か); or "n" (hiragana ん), a nasal sonorant which, depending on the context, sounds either like English m, n, or ng (), or like the nasal vowels of French.
Hiragana is used to write native words for which there are no kanji, including particles such as から kara "from", and suffixes such as さん ~san "Mr., Mrs., Miss, Ms." Likewise, hiragana is used to write words whose kanji form is obscure, not known to the writer or readers, or too formal for the writing purpose. There is also some flexibility for words that have common kanji renditions to be optionally written instead in hiragana, according to an individual authors preference. Verb and adjective inflections, as, for example, be-ma-shi-ta (べました) in tabemashita (食べました?, "ate"), are written in hiragana, often following a verb or adjective root (here, "食") that is written in kanji. Hiragana is also used to give the pronunciation of kanji in a reading aid called furigana. The article Japanese writing system discusses in detail how the various systems of writing are used.
There are two main systems of ordering hiragana, the old-fashioned iroha ordering, and the more prevalent gojūon ordering.
Contents 1 Writing system 2 Table of hiragana 3 Spelling rules 4 History 5 Stroke order and direction 6 Unicode 7 See also 8 References 9 External links Writing system
Hiragana base characters a i u e o ∅ あ い う え お K か き く け こ S さ し す せ そ T た ち つ て と N な に ぬ ね の H は ひ ふ へ ほ M ま み む め も Y や ゆ よ R ら り る れ ろ W わ ゐ ゑ を ん (n) Functional marks and diacritics っ ゝ ゛ ゜ The complete hiragana syllabary consists of 48 characters:
5 singular vowels Notionally, 45 consonant-vowel unions, consisting of 9 consonants in combination with each of the 5 vowels, of which: 3 (yi, ye, wu) are unused 2 (wi and we) are pronounced as vowels and are obsolete in modern Japanese 1 (wo) is usually pronounced as a vowel (o) in modern Japanese, and is preserved in only one use, as a particle 1 singular consonant These are conceived as a 5×10 grid (gojūon, 五十音, lit. "Fifty Sounds"), as illustrated in the adjacent table, with the extra character being the anomalous singular consonant ん (n).
Romanisation of the kana does not always strictly follow the consonant-vowel scheme laid out in the table. For example, ち, nominally ti, is very often romanised as chi in an attempt to better represent the actual sound in Japanese.
These basic characters can be modified in various ways. By adding a dakuten marker ( ゛), a voiceless consonant is turned into a voiced consonant: k→g, ts/s→z, t→d, h→b and ch/sh→j. Hiragana beginning with an h can also add a handakuten marker ( ゜) changing the h to a p.
A small version of the hiragana for ya, yu or yo (ゃ, ゅ or ょ respectively) may be added to hiragana ending in i. This changes the i vowel sound to a glide (palatalization) to a, u or o. Addition of the small y kana is called yōon. For example, き (ki) plus ゃ (small ya) becomes きゃ (kya).
A small tsu っ, called a sokuon, indicates that the following consonant is geminated (doubled). For example, compare さか saka "hill" with さっか sakka "author". It also sometimes appears at the end of utterances, where it denotes a glottal stop, as in いてっ! ( Ouch!). However, it cannot be used to double the na, ni, nu, ne, no syllables consonants – to double them, the singular n (ん) is added in front of the syllable.
Hiragana usually spells long vowels with the addition of a second vowel kana. The chōonpu (long vowel mark) (ー) used in katakana is rarely used with hiragana, for example in the word らーめん, rāmen, but this usage is considered non-standard. In informal writing, small versions of the five vowel kana are sometimes used to represent trailing off sounds (はぁ haa, ねぇ nee). Standard and voiced iteration marks are written in hiragana as ゝ and ゞ respectively.
Table of hiragana
The following table shows hiragana together with their Hepburn romanization and IPA transcription in the gojūon order. Hiragana with dakuten or handakuten follow the gojūon kana without them, with the yōon kana following. Obsolete and normally unused kana are shown in gray. For all syllables besides ん, the pronunciation indicated is for word-initial syllables, for mid-word pronunciations see below.
Hiragana syllabograms Monographs (gojūon) Digraphs (yōon) a i u e o ya yu yo ∅ あ a い i う u え e お o K か ka き ki く ku け ke こ ko きゃ kya きゅ kyu きょ kyo S さ sa し shi す su せ se そ so しゃ sha しゅ shu しょ sho T た ta ち chi つ tsu て te と to ちゃ cha ちゅ chu ちょ cho N な na に ni ぬ nu ね ne の no にゃ nya にゅ nyu にょ nyo H は ha ( as particle) ひ hi ふ fu へ he ( as particle) ほ ho ひゃ hya ひゅ hyu ひょ hyo M ま ma み mi む mu め me も mo みゃ mya みゅ myu みょ myo Y や ya ゆ yu よ yo R ら ra り ri る ru れ re ろ ro りゃ rya りゅ ryu りょ ryo W わ wa ゐ i/wi ゑ e/we を o/wo (particle) * ん n before stop consonants; elsewhere っ (indicates a geminate consonant) ゝ (reduplicates and unvoices syllable) ゞ (reduplicates and voices syllable) Diacritics (gojūon with (han)dakuten) Digraphs with diacritics (yōon with (han)dakuten) a i u e o ya yu yo G が ga ぎ gi ぐ gu げ ge ご go ぎゃ gya ぎゅ gyu ぎょ gyo Z ざ za じ ji ず zu ぜ ze ぞ zo じゃ ja じゅ ju じょ jo D だ da ぢ (ji) づ (zu) で de ど do ぢゃ (ja) ぢゅ (ju) ぢょ (jo) B ば ba び bi ぶ bu べ be ぼ bo びゃ bya びゅ byu びょ byo P ぱ pa ぴ pi ぷ pu ぺ pe ぽ po ぴゃ pya ぴゅ pyu ぴょ pyo V ゔ vu An early, now obsolete, hiragana-esque form of ye may have existed ( hiragana
هیراگانا (ひらがな) یکی از دو سیستم نوشتاری اصلی زبان ژاپنی است که به همراه کاتاکانا (カタカナ) و کانجی (漢字) استفاده می‌شود. در زبان فارسی، برای نوشتن واژه‌هایی که به زبان‌های خارجی مربوط می‌شوند، قواعد مشخصی وجود دارد. در زیر به برخی از این قواعد برای نوشتن کلمه "هیراگانا" به زبان فارسی اشاره می‌کنم:
نقش و کاربرد: در زبان فارسی، واژه‌های بیگانه باید به صورت فونتیک و مطابق با تلفظ آنها نوشته شوند. "هیراگانا" به دلیل عدم وجود معادل فارسی، به همین شکل نوشته می‌شود.
علامت‌گذاری: برای رعایت نگارش صحیح، می‌توان از علائم نگارشی مناسب برای گذاشتن جمله‌های بیشتر استفاده کرد. مثلاً:
"هیراگانا یکی از سیستم‌های نوشتاری زبان ژاپنی است."
زبان و فرهنگ: هنگام استفاده از کلمات بیگانه، باید به شناخت و فرهنگ آن زبان دقت کرد. هیراگانا بخشی از زبان و فرهنگ ژاپن است.
آوانویسی: در موارد خاص، اگر نیاز به توضیح بیشتر یا آوانویسی باشد، می‌توان از روش‌های مختلفی برای بیان نحوه تلفظ کلمه استفاده کرد.
خط و نگارش: به طور کلی، در نگارش فارسی سعی شود کلمات بیگانه به شکل صحیح و مطابق با تلفظ آنها نوشته شوند و از استفاده بی‌مورد از حروف اضافه یا عبارات پیچیده پرهیز شود.
توجه داشته باشید که برای نوشتن دقیق و مناسب کلمات بیگانه، اطمینان از رعایت قواعد نگارشی و فرهنگی الزامی است.
واژه‌نامه آزاد
جعبه لام تا کام
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
