آندره گدار

معنی: آندره گدار (André Godard) در سال 1881 در شهر چومونت (Chaumont) فرانسه به دنیا آمد

وی در دانشکده هنرهای زیبای پاریس در رشته معماری و باستان‌شناسی تحصیل کرده است.

گدار باستان‌شناس و معمار فرانسوی و متخصص در صنایع اسلامی و ایرانی و خاورمیانه است و در ایران از شهرت بالایی برخوردار است. وی اوقات خود را به بررسی دو رشته معماری و باستان‌شناسی در خاورمیانه به‌خصوص ایران صرف کرده است.

دولت ایران وی را در سال ۱۹۲۸ استخدام کرد و او مدت 30 سال در ایران ماند و در ساختمان موزه ایران باستان و موزه دانشگاه تهران و تشکیلات آن خدمات مهمی انجام داد و آثار باستانی جالبی را هم بر اثر حفریات از زیر خاک‌های مناطق مختلف ایران بیرون آورد و در موزه‌های مزبور به‌شیوه فنی قرار داد.

گدار در سال ۱۳۰۶ مدیریت اداره باستان‌شناسی ایران را به‌عهده گرفت و به ترمیم آثار تاریخی پرداخت. وقتی قانون عتیقات در ۱۲ آبان ۱۳۰۹ شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید و آیین‌نامه آن در جلسه ۲۸ آبان ۱۳۱۱ از تصویب هیئت وزیران گذشت بر طبق ماده اول آن تمام آثار صنعتی و ابنیه و اماکن که تا پایان دوره زندیه در کشور ایران احداث شده اعم از منقول و غیرمنقول جزو آثار ملی ایران محسوب گردیدند و تحت حفاظت و نظارت دولت قرار گرفت. از این‌رو به آندره گدار دستور داده شد که فهرستی از آثار ملی ایران تهیه کند و به دولت تسلیم نماید.

سه تپه تاریخی سلیمان تپه، زیرز، مازیر و یا زیر تپه نخستین اثر ملی ایران هستند که به پیشنهاد آندره گدار باستان‌شناس مشهور، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند.

آندره گدار علاوه بر تأسیس سازمان‌های اداری و فنی هیئت‌هایی را تشکیل داد، که در تعمیر ابنیه تاریخی و امور فنی باستانی ساختمان‌ها تخصص داشتند و به‌وسیله همین‌ها مسجد جامع شیراز و مسجد شاه اصفهان، مسجد شیخ لطف الله و ابنیه دیگری که در شرف ویرانی بود تعمیر کرد.

وی در ضمن تعمیر ابنیه باستانی به تأسیس دانشکده هنرهای زیبای تهران هم اقدام کرد و خود وی مدت‌ها ریاست آن‌را بر عهده داشت و در تربیت کردن معماران ایرانی که تا پیش از آن در خارج از کشور تحصیل می‌کردند همت گمارد.

وی از اولین کسانی است که نسبت به مفرغ‌های لرستان که به‌زودی علاقه موزه‌ها و مجموعه‌داران جهان را به خود جلب کرد، توجه خاصی کرده و در سال ۱۹۳۱ کتاب خود را با عنوان«مفرغ‌های لرستان» به چاپ رساند.

آندره گدار مجله‌ای نیز به نام«راهنمای تاریخی ایران» را در سال ۱۳۱۳ شمسی منتشر کرده که اصل آن به زبان فرانسه بوده و شادروان غلامرضا رشید یاسمی آن‌را به فارسی برگردانده است.

آندره گدار باستان‌شناس و معمار فرانسوی و متخصص در صنایع اسلامی و ایرانی، در سال 1965 در پاریس پایتخت فرانسه درگذشت.

... ادامه

551 | 0

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

آواشناسی:

منبع: واژه‌نامه آزاد

معادل ابجد: 485

شمارگان هجا:

دیگر زبان ها

عربی

أندريه جودارد

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

عبارت "آندره گدار" به عنوان یک اسم خاص و مناسب شخصی نیازمند رعایت قواعد نگارشی خاصی است. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌شود:

حروف بزرگ: نام‌ها و نام خانوادگی به‌صورت حروف بزرگ نوشته می‌شوند. بنابراین "آندره گدار" باید با حروف بزرگ آغاز شود.
فاصله‌گذاری: بین نام و نام خانوادگی باید فاصله وجود داشته باشد. در اینجا بین "آندره" و "گدار" یک فاصله وجود دارد.
نوشتار صحیح: اطمینان حاصل کنید که املای نام به‌درستی نوشته شده باشد. "آندره گدار" باید دقیقاً با همین املاء نوشته شود.
استفاده از علامت‌های نگارشی: اگر در متن نیازی به استفاده از علامت‌های نگارشی باشد (مثل کاما یا نقطه)، باید به درستی و در جای مناسب استفاده شوند.
زبان و سبک: در کاربرد این اسم در متن، باید به بافت و سبک نوشتار توجه کنید. اگر رسمی است، باید به طور مناسب و بدون هرگونه کژی ذکر شود.

به‌طور کلی، برای نوشتن نام‌های خاص باید به جزئیات و قواعد املایی توجه داشته باشید تا از اشتباهات احتمالی جلوگیری کنید.

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول