کلمه "امردان" در زبان فارسی به معنای "پسران" یا "جوانان" است و در متون ادب فارسی به صورت خاصی به کار می‌رود. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "امردان" به همین صورت نوشته می‌شود و باید توجه داشت که از املای صحیح آن استفاده شود.

2. تطابق تعداد: این کلمه جمع است و به شامل چندین فرد اشاره می‌کند. در جملات خود باید به این نکته توجه کرد که فعل و اسم‌های مرتبط با آن باید از نظر تعداد با هم تطابق داشته باشند.

3. نوع شعر و ادب: واژه "امردان" معمولاً در شعرها و متون ادبی فارسی به کار می‌رود. در صورتی که از این واژه در نوشتار غیرادبی یا محاوره‌ای استفاده می‌کنید، ممکن است به انجام تغییرات لازم در متن فکر کنید.

4. مفاهیم فرهنگی و اجتماعی: استفاده از این کلمه معمولاً مستلزم آگاهی از مضامین فرهنگی و اجتماعی است. به همین دلیل توصیه می‌شود در متون خود به این نکته توجه کنید که ممکن است این واژه بار معناشناختی خاصی داشته باشد.

5. جایگاه کلمه در جمله: کلمه "امردان" می‌تواند فاعل، مفعول یا مضاف الیه در جمله باشد. در ساخت جملات باید به چیدمان صحیح کلمات توجه کنید.

به طور کلی، زمانی که از واژه "امردان" در نوشتار استفاده می‌کنید، دقت در معنا و مفهوم آن و نیز رعایت قواعد نگارشی ضرورت دارد.