کلمه "اندیشه‌گری" ترکیبی است از "اندیشه" و "گری" که به معنای نوعی تفکر یا فعالیت فکری به کار می‌رود. در این جا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این واژه اشاره می‌کنم:

1. بیان معنایی: "اندیشه‌گری" به معنای فرایند تفکر، اندیشیدن و تفکر انتقادی است. به این ترتیب، مفهوم آن باید در متن مشخص گردد.

2. تلفظ و جداسازی: واژه "اندیشه‌گری" باید به صورت صحیح تلفظ شود. در زبان فارسی، واژه‌های مرکب معمولاً به صورت پیوسته تلفظ می‌شوند، اما بهتر است در نوشتار کاملاً واضح نوشته شوند.

3. استفاده در جملات: از "اندیشه‌گری" می‌توان در جملات به عنوان اسم استفاده کرد. به عنوان مثال: "اندیشه‌گری یکی از ارز‌ش‌های مهم در جامعه ماست."

4. نکات نگارشی: در نوشتن این کلمه، به شکستن واژه به دو قسمت ("اندیشه" و "گری") و جدا کردن آن‌ها با استفاده از نیم‌فاصله (اندیشه‌گری) توجه کنید.

5. سیاق کلام: در متون علمی یا فلسفی بهتر است با توجه به سیاق موضوعی، مفهوم "اندیشه‌گری" به وضاحت توضیح داده شود تا خواننده بتواند بهتر آن را درک کند.

6. ترکیبات: می‌توان از واژه‌های مشابه یا مرتبط استفاده کرد، مانند "تفکر"، "خلاقیت" یا "نوآوری" تا دامنه واژگان و تنوع متن افزایش یابد.

در نهایت، بسته به نوع متنی که در آن از "اندیشه‌گری" استفاده می‌کنید، ممکن است نیاز به توضیحات بیشتری داشته باشید تا گیرایی بیشتر و انتقال بهتر مفهوم را تضمین نمایید.