ایستا

کلمه «ایستا» در زبان فارسی به معنای «غیر متحرک» یا «ثابت» است و معمولاً در متون علمی، ادبی و هنری به کار می‌رود. از آن‌جا که این کلمه به شکل خاصی نوشته و استفاده می‌شود، در اینجا نکات و قواعد نگارشی مرتبط با آن را بررسی می‌کنیم:

1. نحوه نوشتار:

   • کلمه «ایستا» باید به صورت صحیح و بدون اشتباهات املایی نوشته شود.

2. موقعیت در جمله:

   • «ایستا» می‌تواند به عنوان صفت، اسم یا اصطلاح در جمله‌ها استفاده شود. مثلاً:
     • «این ساختار ایستا است.» (صفت)
     • «ما یک ایستای جدید طراحی کردیم.» (اسم)

3. نوشتار ترکیبی:

   • در ترکیب با دیگر واژه‌ها، مانند «ایستای دینامیک»، توجه به معنای ترکیب ضروری است.

4. فرهنگ لغت:

   • پیشنهاد می‌شود در صورت نیاز به توضیحات بیشتر، به فرهنگ‌های لغت معتبر فارسی مراجعه شود.
5. استفاده در متون تخصصی:
   • این کلمه بیشتر در متون علمی و فنی مفید است. بنابراین در نوشتارهای عمومی ممکن است کمتر به آن اشاره شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه «ایستا» در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. وضعیت اقتصادی کشور در سال‌های اخیر به شدت ایستا شده و نیاز به تغییرات اساسی دارد.
2. برخی از افراد به دلیل عادت‌های ایستا، نمی‌توانند در محیط‌های جدید و پویاتر سازگار شوند.
3. فیلم‌های ایستا دارای سکانس‌های طولانی و کم تحرک هستند که تماشاگر را به تفکر وادار می‌کنند.