کلمه "ابنه ای" به معنای "فرزند" است و در فارسی به یکی از دو شکل زیر نوشته می‌شود:

1. "ابنه‌ای": این نوشتار صحیح است و در آن از "تضمین" (یای نکره) برای نشان دادن نسبت استفاده شده است. اگر بخواهید از این واژه در جمله‌ای استفاده کنید، مثلاً می‌توانید بگویید: "او ابنه‌ای باهوش و خلاق است."

2. "ابنه" به تنهایی نیز به معنای "فرزند" به کار می‌رود و بدون "ای" می‌توان آن را استفاده کرد، اما معنای خاص خود را خواهد داشت و بستگی به زمینه جمله دارد.

نکته‌های نگارشی:

• در نوشتن "ابنه‌ای"، باید یای نکره (ـی) را با خط فاصله به "ابنه" متصل کرد.
• توجه به قواعد فارسی در نوشتار مهم است؛ به همین خاطر، استفاده درست از حروف و فاصله‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد.

در نهایت، بستگی به بافت جمله و معنی خاص مورد نظر شما دارد که از کدام شکل استفاده کنید.