جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: بَوْرَه (بَوْرَق یا بورَق ) ، کربناتِ مرکّب سدیم ، که ترکیبی از نمکهای مختلف ، عمدتاً کربنات سُدیم (سودا)، است . این واژه که در عربی بورق شده است ، بر بُراکس (در اصطلاح علمی ، ناتریوم ـ بیبوراکیکوم ) به مفهوم کنونی آن دلالت نمی کند بلکه نام خود را به آن داده است . فرهنگ نویسان زبان عربی بورق مائی ، بورق جَبَلی ، بورق اَرمَنی ، و بورق مصری (=نَطْرون )، بورق الصاغَه («بوره زرگران »، یعنی کریزوکلا )، بورق الخبّازین (یا: الخُبْز ؛ «بوره نانوایان /نان ») و بورق اِفریقی را ذکر کرده اند. چون تقریباً هیچ تعریف عینی از این اصطلاحها وجود ندارد، این برشماریها تقریباً بی ارزش است اسید بوریک . خوارزمی نیز (ص 260) بورق زراوندی و تنکار را که به طور مصنوعی ساخته می شوند، ذکر می کند (این دو تا به امروز در انگلیسی و فرانسوی tincal نامیده می شوند). ف .معطّر اطلاعات بیشتری درباره نامهای بورق ، همچنین در زبانهای دیگر داده است . دمشقی در نخبة الدهر بورق و تنکار را متمایز کرده است ؛ وی می گوید که هر دوی آنها نوعی طبیعی و نوعی مصنوعی دارند و هر دو گونه تنکار در گُدازش و تصفیه مواد معدنی / فلزها به کار می رفته است (ص 106ـ107؛ ویدمان ، ج 1، ص 713). وجود طبقه ای از تاجران بوره / بورق (موسوم به بَورقی ) حاکی از این است که تجارت این انواع ترکیبات سدیم مستلزم دانشی مخصوص بود. این تجارت حتماً پر منفعت بود: ابن حوقل (ص 346) بورات لهنر دانشمند معدن شناس اتریشی در 1899 می نویسد که در نزدیکی شهر بابک کرمان معدن بوره ای یافته که تقریباً یک متر زیرزمین قرار دارد ( " مجله اتریشی معدن شناسی و ذوب شناسی " ، ج 47، ص 622) ی را ذکر می کند (به نامِ مِلح البَورَق ) که از دریاچه وان آورده به نانوایان عراق و بین النهرین تحویل می دادند (رجوع کنید به بورق الخبّازی ، مذکور در بالا)؛ آن نانوایان روی خمیر نان را پیش از نهادنِ آن در تنور با بوره محلول در آب می آغشتند تا ظاهری زیباتر و درخشانتر به نان بدهند. بَورَق الصاغَه (مذکور در بالا) که علی الخصوص گرانبها بود با منفعت بسیار از کَبوذان به عراق و سوریه صادر می شد.
کتابهای کانی شناسی مکانهای بسیاری را که بورق در آنجا یافت می شد و اقسام آن را، ذکر کرده اند . بورق ، مانند نمک ، یا به صورت مایع در آب یا به شکل جامد بر سطح خاک یافت می شود؛ سفید، خاکستری یا سرخ است و باعث حلّ و گداختن انواع موادّ جامد می گردد. نَطرون ، که نوعی بوره است ، بدن را پاکیزه و پوست را زیبا می کند؛ در شیمی نیز به عنوان مُعرِّف بر ضد ناخالصیها به کار می رود (ارسطو، ترجمه عربی ، ص 118، ترجمه آلمانی ، ص 173).
در یونان و روم باستان ، بورق (نَطرون ) را به نام المدخل التّعلیمی ، یا، راهنمای آموزش صنعت کیمیا ، چاپ حسنعلی شیبانی ، تهران 1346 ش نیترون می شناختند، که با شوره قلمی (نیترُم ) امروزی ما متفاوت است . در آن روزگار نیز، مانند دوره اسلامی و زمان حال ، بورق از دریاچه های بسته ای به دست می آمد که آب آنها در نتیجه تبخیر خشک می شود و بورق به صورت قشر درخشانی باقی می ماند. به نوشته غَسّانی و ابن قُفّ (رجوع کنید به منابع )، نطرون همان «بوره ارمنی » است ، ولی اینان همچنان می گویند که بهترین نطرون از دریاچه های نمک مصر به دست می آید. نطرون در درمانهای دارویی بسیار به کار می رفت ، بویژه برای معالجه بیماریهای پوستی مانند خارش ، تقشّر پوست ، جَرَب ، جوش و دُمّل و نیز برای تنظیف زخمهای تازه . محلول آن در شراب ، عسل یا آب زخمهای آلوده و چرکی را پاک می کند. در مصرفِ داخلی ، اثر ملیّن دارد و نفخ را از میان می بَرَد (نیز رجوع کنید به نطرون * ). در مجموعه نسخه های کِنْدی ، بوره یکی از اجزای گردهای مختلف دندان شویی است . اگر بر چشم پاشیده شود ضایعه معروف به «بیاض العَین الغلیظ » را رفع می کند. مع ذلک ، بویژه در درمان بیماریهای چشم ، پزشک نماهای شیّاد هم از این مادّه استفاده می کردند (به نوشته جَوبَری در المختار فی کشف الاسرار ؛ نیز رجوع کنید به ویدمان ، ج 1، ص 765 به بعد).
منابع : ابن بکلارش ، المستعینی ، نسخه خطی کتابخانه ملی ناپل ، ج 3، ش 65. F ، گ 25پ ؛ ابن بیطار، الجامع لِمفردات الادویه و الاغذیه ، بولاق 1291، ج 1، ص 125ـ127؛ ابن حوقل ، کتاب صورة الارض ، چاپ کرامرس ، لیدن 1967؛ ابن سینا، کتاب قانون فی الطب ، بولاق 1294، ج 1، ص 267 و بعد؛ ابن میمون ، شرح اسماء العقار ، چاپ ماکس مایرهوف ، ش 51؛ محمدبن احمد ابوریحان بیرونی ، الصیدنه فی الطب ، چاپ حکیم محمد سعید، کراچی 1973؛ ارسطو، کتاب الاحجار ، ترجمه ابن سرافیون ، چاپ روسکا، هایدلبرگ 1912؛ داوودبن عمر انطاکی ، تذکرة اولی الالباب ، قاهره 1371؛ ج 1، ص 87 و بعد؛ تحفة الاحباب فی ماهیة النبات و الاعشاب ، مع ترجمه بالفرنساویه و حل مشکلاته لرنو و کلن ، پاریس 1934، ش 92؛ محمدبن احمد خوارزمی ، کتاب مفاتیح العلوم ، چاپ فان فلوتن ، لیدن 1968؛ ] محمدبن ابی طالب دمشقی ، کتاب نخبة الدهر فی عجائب البر و البحر ، بیروت 1408/ 1988 [ ؛ دیوسکوریدس ، کتاب الحشائش و النباتات ، ترجمه اصطفن بن بسیل ، چاپ دوبلر و ترز، تتوان 1952، ص 426 و بعد؛ محمدبن زکریا رازی ، کتاب الحاوی فی الطب ، حیدرآباد دکن 1374ـ1390/ 1955ـ1971، ج 20، ص 134ـ137؛ [ همو، المدخل التّعلیمی ، یا، راهنمای آموزش صنعت کیمیا ، چاپ حسنعلی شیبانی ، تهران 1346 ش ] ؛ یوسف بن عمر غسّانی ، المعتمد فی الادویه المفرده ، بیروت 1975، ص 41 و بعد؛
Aristotle, Das Steinbuch des Aristoteles , Herausgegeben und غbersetzt von Julius Ruska, Heidelberg 1912; M. Berthelot, La chimie au moyen-ہge , I-III, 1893, new impression 1967; Pedanius Dioscurides, Materia medica , ed. Wellmann, III, Berlin 1914, 83 f.; Ya ـ qu ¦b b. Ish ¤a ¦q Kind ¦â, The medical formulary or Aqra ¦ba ¦dh i ¦n of al-Kind ¦â, tr. M. Levey, Madison 1966, 248; H. G. Kircher, Die "einfachen Heilmittel " aus dem "Handbuch der Chirurgie" des Ibn al-Quff , Bonn 1967, no. 39; El Libro Agregب de Serapiom , ed. G. Ineichen, II, Venice 1966, 77; F. Moattar, Isma ¦ Ü i ¦l G §org §a ¦n i ¦und seine Bedeutung fدr die iranische Heilkunde insbesondere Pharmazie , Marburg 1971, 299 f. (no. 135); Die pharmakolog. Grundsجtze des Abu Mansur... Harawi , tr. A. Achundow, Halle 1893, 162 f., 316; W. Schmucker, Die pflanzliche und mineralische Materia medica im Firdaus al-h ¤ikma des ـ Al i ¦ibn Sahl Rabban at ¤-T ¤abar i ¦, Bonn 1969, no. 153; Wiedemann, Aufsجtze zur arab. Wissenschaftsge schichte; H. Winklehner, in Osterreichische Zeitschrift fدr Bergbau und Hدttenkunde , vol. 47, 1899, 622.
/ دیتریش ( د.اسلام . تکمله ) ؛ با اضافاتی از حسنعلی شیبانی / boron البورون عنصر لا فلزي، البورون şeker sucre zucker azúcar zucchero
کلمه "بوره" در زبان فارسی به معنای "گچ" است و به عنوان یک ماده معدنی در ساخت و ساز و نقاشی استفاده می‌شود. این کلمه به صورت "بوره" نوشته می‌شود و قواعد زیر در مورد آن مرتبط هستند:
زدن اعراب: کلمه "بوره" به صورت "بورَه" با زبر (ــه) نوشته می‌شود.
جنس کلمه: "بوره" یک اسم است و می‌تواند به صورت مفرد و جمع مورد استفاده قرار گیرد. جمع آن "بوره‌ها" است.
نقطه‌گذاری: در جمله‌های رایج، بوره معمولاً به صورت عادی بدون نیاز به نقطه‌گذاری خاصی استفاده می‌شود، مگر این که در ابتدای جمله قرار گیرد.
هم‌نشینی با دیگر کلمات: این کلمه ممکن است به راحتی با دیگر اسامی و افعال ترکیب شود، مثل "بوره سفید" یا "بوره را به دیوار بزنید".
قواعد صرف و نحو: این کلمه به دلیل ماهیت خود می‌تواند به عنوان مفعول، فاعل و دیگر نقش‌ها در جملات فارسی مورد استفاده قرار بگیرد.
در نوشتن و صحبت کردن به این نکات توجه داشته باشید تا از اشتباهات نگارشی و زبانی جلوگیری کنید.
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
البته! در ادامه چند مثال برای کلمه "بوره" آورده شده است:
در بازار امروز، قیمت بوره به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
بوره یکی از مواد اولیه مهم در صنایع مختلف است.
برای تهیه شیرینی، ابتدا باید بوره را به خوبی در آب حل کنید.
او برای جشن تولدش بوره تازه خرید تا دسر خوشمزه‌ای درست کند.
در فصل زمستان، استفاده از بوره در غذاهای گرم بسیار رایج است.
اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
