جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
تازی ایرانی نوعی از سگ تازی است که در گذشته در مناطق آسیا و خاورمیانه برای شکار بکار می‌رفت. امروز نیز برخی به شکار با آن می‌پردازند ولی بیشتر به عنوان سگ خانگی یا برای شرکت در مسابقه نگه‌داری می‌شود. تازی سرعت بسیار زیادی دارد و با آن می‌توان حیوانات تیزپا مانند آهو و خرگوش را شکار کرد. این سگ را در برخی از زبان‌ها به نام‌های تازی ایرانی، تازی عربی و سالوکی می‌شناسند. در عربی به آن سلوقی می‌گویند. تازی، سگ تازی، سلوقی، سالوقی و سالوکی (تلفظ و ضبط ناشی از آوانگاری نام عربی «سلوقی» در متن‌های اروپایی) نام‌هایی است که در فارسی بر این حیوان بکار رفته است. برخی نام «سگ تازی» را به‌خاطر یکی از معنی‌های کلمه «تازی»، به معنی «سگ عربی» می‌دانند. «تازی» در فارسی از مصدر «تاختن» می‌آید که با ویژگی دوندگی این نوع سگ متناسب است. احتمالاً این سگ‌های شکاری پیش از اسلام نیز با نام «تازی» خوانده می‌شدند. قدیمی‌ترین آثار حضور سگ‌های تازی در منطقه‌ای یافتند که قدیمی‌ترین محل سکونت بشر در دشت بود. در تپه‌های باستانی سیلک، واقع در نزدیکی شهر کاشان، علاوه بر استخوان حیوانات اهلی دوران پیشین، استخوان‌های یک سگ تازی نیز به دست آمد که متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد بود. در برخی از ظروف سفالین منقوش به نقوشی از سگ‌های تازی در تعقیب حیواناتی از جمله گوزن، آهو و بزکوهی برمی خوریم که با نهایت دقت و به سبکی انتزاعی ترسیم شده است. سفالینه‌های مکشوف از تل باکون در نزدیکی تخت جمشید نمونه‌های منحصر به فردی از نقوش تازی را از ۴۲۰۰ تا ۳۸۰۰ سال پیش از میلاد به نمایش گذاشته‌اند. باریکی اندام، دست‌ها و پاهای بلند و کشیده، پوزه باریک و دمی حلقه مانند همه از خصوصیات بارز سگ‌های تازی است که بر این سفال‌ها تصویر شده است. علاوه بر ظروف سفالین، نقش تازی‌ها را بر روی مهرها و اثر مهرهای به جا مانده از ایران باستان نیز می‌توان مشاهده کرد. از آثار یافت شده در گورهای فراعنه مصر که متعلق به ۲۱۰۰ سال پیش از میلاداند شواهدی به دست آمد که نشان می‌دهد در آن زمان اجساد تازی‌ها را مانند خداوندگارشان مومیایی کرده و به خاک می‌سپردند. تازی‌ها در میان اعراب نیز دارای اهمیت و ارزش بالایی بوده اند. آنان این سگ‌ها را "سلوقی" می‌نامند و همواره در طول زمان قبایل بدوی عرب برای تامین مایحتاج خود وابسته به قدرت خارق العاده تازی‌ها بوده اند. اگر چه سگ در دین اسلام نجس شمرده می‌شود اما استثناهایی در مورد این نژاد خاص میان اعراب وجود داشت. بنا بر اعتقاد آنان تازی هدیه‌ای از جانب خداوند بود. آنان تنها سگانی بودند که اجازه داشتند داخل خیمه شیخ‌های عرب بنشینند. در میان اعراب علاقه و گرامی داشت نسبت به این سگ به حدی بود که آن را «ال حُر» می‌نامیدند که به معنای حیوان آزاده و اصیل است. در اسطوره‌های ایرانی شکار آموختن به سگان از ابداعات هوشنگ پیشدادی است. در گذشته شاهان و بزرگان به شکار با سگ‌های تازی علاقه داشتند و همیشه در تازی-خانه‌های آن‌ها تعداد زیادی تازی وجود داشت که هر یک دارای خدمه و مسئول خاص خود بودند. سلطان محمود غزنوی تمام تازی‌های خود را جل اطلس و زربفت می‌پوشاند و گردن بند جواهرنشان به گردنشان می‌انداخت. در رستم التواریخ نیز آمده است، در دوران صفویه مسئول سگ‌های شکاری را «تازی‌کش باشی» می‌نامیدند و تازی خانه‌های آن‌ها پر بود از «سگان شیرگیر پلنگ فرسا و تازی‌های نخجیر گیر آهو ربا.» از تازی‌ها برای شکار انواع حیوانات صحرایی از قبیل آهو، جبیر، گور و خرگوش استفاده می‌شود. ویکی پدیا اسم، عرب، تازيك، عربي ، زبانعربي ، سگشكاري عجم پارسي سگ گله، سگ معلم greyhound, Arabic, tazi السلوقي كلب الصيد، لوح المركم tazı levrette windhund galgo levriero تازی بویی، سگ بازی، عربی، تاز
ترکیب:
(صفت نسبی، منسوب به طی، از قبایل عربی) [مٲخوذ از عربی: طائی] ‹تازیک›
مختصات:
(ص .)
الگوی تکیه:
WS
نقش دستوری:
اسم
آواشناسی:
tAzi
منبع:
واژه‌نامه آزاد
معادل ابجد:
418
شمارگان هجا:
2
دیگر زبان ها
انگلیسی
greyhound|Arabic , tazi
ترکی
tazı
فرانسوی
levrette
آلمانی
windhund
اسپانیایی
galgo
ایتالیایی
levriero
عربی
السلوقي كلب الصيد|لوح المركم
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "تازی" در زبان فارسی به معنای "عربی" یا "وابسته به عرب" است و در برخی از متون به عنوان صفت برای توصیف چیزهایی که به زبان یا فرهنگ عرب مربوط می‌شوند، استفاده می‌شود. در نظر گرفتن قواعد نگارشی و نوشتاری در استفاده از این واژه خالی از اهمیت نیست. در ادامه نکاتی درباره استفاده از آن آورده شده است:
استفاده صحیح: واژه "تازی" به عنوان صفت باید با دقت و در زمینه‌های مناسب به کار رود. به عنوان مثال، "زبان تازی" به معنای زبان عربی است.
تایپ صحیح: دقت کنید که واژه "تازی" به صورت صحیح نوشته شود و از هر گونه اشتباه املایی خودداری کنید.
تنوع در استفاده: می‌توان از این کلمه در ترکیب‌های مختلف استفاده کرد؛ مانند "خط تازی" برای اشاره به خط عربی یا "کتاب‌های تازی" برای اشاره به کتب عربی.
قید و بندهای منفی: در برخی مکالمات ممکن است از واژه "تازی" به شکل منفی استفاده شود. در این موارد باید با احتیاط و با توجه به زمینه فرهنگی و اجتماعی به کار رود.
استفاده در متون ادبی: در شعر و نثر فارسی، می‌توان از این کلمه به عنوان قسمتی از توصیف فرهنگی یا هویتی استفاده کرد.
رعایت قافیه و وزن: در اشعار فارسی که نیاز به قافیه و وزن دارند، باید توجه کرد که استفاده از "تازی" با دیگر واژه‌ها هماهنگ باشد.
با رعایت این نکات، میتوانید به درستی از کلمه "تازی" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کنید.
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
البته! در اینجا چند جمله با استفاده از کلمه "تازی" ارائه می‌دهم:
تازی‌زبان‌ها در دوران گذشته نقش مهمی در فرهنگ و ادبیات ایرانیان داشته‌اند.
تازی‌نژادان به عنوان یک گروه اساسی در تاریخ ایران شناخته می‌شوند.
او به یادگیری زبان تازی علاقه‌مند است و ساعت‌ها برای تمرین آن وقت صرف می‌کند.
شعرای تازی در قرون وسطی تاثیر زیادی بر روی ادبیات فارسی گذاشتند.
مطالعه در مورد تاریخ تازیان می‌تواند به فهم بهتری از تحولات فرهنگی و اجتماعی کمک کند.
اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
