تجاهر

کلمه "تجاهر" در زبان فارسی به معنای آشکار ساختن و نشان دادن چیزی به وضوح و بدون پنهان‌کاری است. با توجه به این معنا، نکات زیر در مورد قواعد و نگارش کلمه "تجاهر" و کاربرد آن در جملات فارسی وجود دارد:

1. نحو (قواعد ساختاری): کلمه "تجاهر" به عنوان فعل به کار می‌رود و معمولاً در جملات به صورت "تجاهر به" (تجاهر به گناه، تجاهر به نافرمانی و ...) به کار می‌رود.

2. اسم و وصف: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم و صفت نیز به کار رود. برای مثال، "تجاهر او در گناه" به معنای آشکار کردن گناه است.

3. پیشوند و پسوند: "تجاهر" خود یک ریشه مستقل است و معمولاً با پیشوند یا پسوندی ترکیب نمی‌شود.

4. هم‌نشینی با دیگر کلمات: کلمه "تجاهر" معمولاً با کلمات مرتبط با رفتار، رفتار اجتماعی و اخلاقی استفاده می‌شود.

5. نکات نگارشی: در نوشته‌ها و متون فارسی، لازم است که کلمه "تجاهر" به درستی و در جای مناسب خود به کار رود و از بکار بردن آن به صورت نادرست یا در متن‌های غیررسمی پرهیز شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "تجاهر" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند جمله که کلمه "تجاهر" در آن‌ها به کار رفته است ارائه می‌دهم:

1. او به خاطر تجاهر به نیکوکاری خود، مورد تحسین قرار گرفت.
2. تجاهر به عقاید خاص خود می‌تواند باعث بروز اختلاف نظر در جمع‌های خانوادگی شود.
3. در برخی فرهنگ‌ها، تجاهر به خوشبختی و موفقیت‌های شخصی با انتقاداتی همراه است.
4. تجاهر به محبت و احترام میان اعضای خانواده می‌تواند روابط را مستحکم‌تر کند.
5. وی به تجاهر در بیان احساساتش اعتقاد داشت و هیچگاه در این زمینه تردید نمی‌کرد.

امیدوارم این جملات برای شما مفید بوده باشد!