ghaz |

تغز غز

معنی: تغز غز. (تُغُزْغُز). (ا. ت.) نام اتحادیـه‌ای از طایفه‌های نه‌گانـۀ قوم اغـوز. تغز (تُقّوز = نه‌) + غز (اُغُوز)، به‌معنای‌ نُه‌ اغوز است (نک‍ ‍: ه‍ د، اغوز؛ کلاوسن، 474). اینان در حدود سدۀ 2ق/8م در شمال‌ سرزمین‌ تورکوها (گوک‌ ترکها) در مغولستان‌ می‌زیستند. اتحادیه‌های‌ دیگری‌ از طایفه‌های‌ اغوز در آن‌ دوران‌ به‌ نام‌ اوچ‌ اغوز (3 اغوز) و آلتی اغوز (6 اغوز) و سکیز اغوز (8‌ اغوز) نیز وجود داشته‌ است‌ (اُرکون‌،I/64, 168, 182, III/61 ).
در سنگ‌نبشته‌های ترکی از تقوز اغوز چندین‌بار یاد شده است،‌ از جمله‌: در سنگ‌‌نبشتۀ کول‌ تگین1‌، خاقان‌ تورکوها، سران‌ و مردم‌ اغوز مورد خطاب‌ قرار گرفته‌اند (همو، I/22) و در جای دیگر از بازقاغان‌، سرکردۀ آنان‌ به‌ مثابۀ دشمن‌ یاد شده‌ است‌ (همو‌، I/34) و نیز وی آنان‌ را قوم‌ خود دانسته‌ است‌ (همو‌، I/48).
بیگله‌2 خاقان‌ دیگر تورکوها از «بیگها و قوم‌ نامی» اغوز یاد کرده‌ (همو‌، I/58)، و آنان‌ را قوم‌ خود خوانده‌ است که‌ به‌ سبب‌ آشفتگی روزگار و نیز‌ حسدورزی‌، با وی دشمن‌ شده‌اند و او 4 بار با آنان‌ جنگیده‌ است‌ (همو، I/62) و نیز از مهاجرت‌ آنان‌ به‌ چین‌ و بازگشتنشان‌ سخن‌ رانده‌ است‌ (همو‌، I/64).
تونیوقوق3‌ وزیر و کارگزار تورکوها نیز در سنگ‌نبشتۀ خود از کوشش‌ تقوز اغوزها به‌ بستن‌ پیمان‌ با چینیان‌ در جنوب‌ و ختاییان‌ در شرق‌، برضد‌ تورکوها و لشکرکشی خود به‌ سوی آنان،‌ پیش‌ از انعقاد چنان‌ پیمانی سخن‌ گفته‌ است‌ (همو، I/102)، و در سنگ‌‌نبشتۀ دیگری منسوب‌ به‌ یکی از امیران‌ تورکو، تقوز اغوزها دشمن‌ خوانده‌ شده‌اند (همو، I/128).
در سنگ‌نبشتۀ ایهه هوشوتو4، کولی‌چور رئیس‌ قبیلۀ تاردوش‌مدعی 7‌ بار جنگ‌ با تقوز اغوزها شده‌ است‌ (همو‌، I/138). در سنگ‌‌نبشتۀ شینه‌ اوسون5 که‌ منسوب‌ به‌ بیگله‌ خاقان‌ اویغور است‌، از تقوز اغوزان‌ به‌ عنوان‌ قبیله‌ای تابع‌ یاد شده‌، و در همان‌ سنگ‌‌نبشته‌ از دشمنی بیگهای تقوز اغوز سخن‌ رفته‌ است‌ (همو‌، I/164, 172).
با‌ آنکه‌ وجود اتحادیه‌ای به‌ نام‌ تقوز اغوز در برابر آنچه‌ گفته شد، محرز است‌، اما در همۀ منابع‌ اسلامی اعم‌ از عربی و فارسی هر جا که‌ از تغزغز سخن‌ به‌ میان‌ آمده‌، منظور قوم‌ اویغور بوده‌ است‌ که‌ در سدۀ 3ق/9م‌ تورکوها را برکنار کردند و خود قدرت‌ را بر دست‌ گرفتند (نک‍ ‍‌: ه‍ د، اویغور).

مآخذ:

Clauson, G., An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Oxford, 1972; Orkun, H.N., Eski Türk yazıtları, Ankara, 1986.
مصطفى موسوی‌

... ادامه

462 | 0

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

آواشناسی:

منبع: واژه‌نامه آزاد

معادل ابجد: 2414

شمارگان هجا:

دیگر زبان ها

انگلیسی

ghaz

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمات "تغز" و "غز" در زبان فارسی به معنای شعر یا غزل به کار می‌روند و به نوعی از ادبیات اشاره دارند. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و نکات مرتبط پرداخته می‌شود:

1. درک واژه:

غز: به معنای شعر عاشقانه و احساسی است که معمولاً در قالب خاصی نوشته می‌شود.
تغز: به معنای تغزل و بیان احساسات عاطفی و عاشقانه در ادبیات فارسی به کار می‌رود.

2. نگارش:

این کلمات باید به درستی و با رعایت قوانین املایی و نگارشی نوشته شوند. مثلاً کلمه "غزل" همواره باید به صورت صحیح و با توجه به سیاق جملات به کار رود.

3. نکات نگارشی:

فاصله: توجه داشته باشید که همیشه بین کلمات و علامت‌ها فاصله‌های مناسب وجود داشته باشد.
نوشتن با حروف چاپی یا تحریری: بسته به نوع متن، ممکن است بخواهید از حروف بزرگ و یا کوچک استفاده کنید. مثلاً در عنوان‌ها یا شروع جملات باید از حروف بزرگ استفاده شود.

4. استفاده از کلمه در جملات:

جملات باید به طور منطقی و هنرمندانه شکل بگیرند. مثال: "در غزلی زیبا، شاعر به توصیف عشق خود می‌پردازد."

با رعایت این اصول و دقت در استفاده از این کلمات، می‌توانید نگارش بهتری داشته باشید و از ادبیات فارسی بهره‌مند شوید.

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

تغز غز

معنی کلمه تغز غز

معنی واژه تغز غز

تغز غز

اطلاعات بیشتر واژه

1. درک واژه:

2. نگارش:

3. نکات نگارشی:

4. استفاده از کلمه در جملات:

500 کاراکتر باقی مانده

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری