اجماع

کلمه "اجماع" در زبان فارسی به معنای توافق جمعی یا توافق بیشتر از نیمی از افراد یک گروه است، به ویژه در زمینه‌های فقهی و علمی. در نوشتن و استفاده از این کلمه، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نویسه‌گردانی:

   • "اجماع" به راحتی و بدون هیچ گونه علامت نگارشی خاصی نوشته می‌شود و نیازی به زینت‌آلات کلمه نیست.

2. نحوه‌ی استفاده:

   • این کلمه معمولاً در جملات به صورت فاعل، مفعول یا قید استفاده می‌شود.
   • مثال: "اجماع علمای دین بر این موضوع حائز اهمیت است."

3. ترکیب‌های زبانی:

   • در ترکیب با دیگر واژگان، "اجماع" می‌تواند با پسوندها و پیشوندهای مختلفی به کار رود. به عنوان مثال: "اجماع نظر"، "اجماع عمومی".

4. قواعد نگارشی:

   • باید توجه داشت که در نوشتار رسمی و علمی، کلمات از جمله "اجماع" باید به طور صحیح و مناسب استفاده شود و از به کار بردن آن در جملات مبهم یا غیررسمی پرهیز شود.
5. نمونه‌های صحیح:
   • "اجماع کارشناسان در این زمینه به تصویب رسید."
   • "در فقه اسلامی، اجماع به عنوان یکی از منابع اصلی استنباط احکام مطرح است."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "اجماع" در متون فارسی به شکل صحیح استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "اجماع" در جملات آورده‌ام:

1. اجماع اعضای شورای شهر بر روی طرح جدید، باعث تسریع در اجرای پروژه‌های عمرانی شد.
2. پس از بحث و تبادل نظر، اجماع اعضای تیم به یک راه‌حل مشترک رسید.
3. اجماع میان کارشناسان بر این است که تغییرات اقلیمی نیازمند اقدامات فوری است.
4. در جلسه، اجماع بر این بود که بهترین رویکرد برای حل مشکلات موجود، همکاری بیشتر است.
5. اجماع دانشگاهیان نشان می‌دهد که آموزش آنلاین می‌تواند به بهبود کیفیت یادگیری کمک کند.

امیدوارم این جملات برای شما مفید باشند!