کلمه «ادهم بیک» یک اسم خاص است که معمولاً به عنوان نام شخص یا عنوانی از دوران تاریخ ایران و برخی مناطق دیگر به کار می‌رود. در نوشتار فارسی و نگارشی، نکات زیر را می‌توان برای این کلمه مد نظر داشت:

1. نوشتن با حرف بزرگ: چون «ادهم بیک» یک اسم خاص است، هر دو واژه باید با حرف بزرگ نوشته شوند: «ادهم بیک».

2. جداسازی اجزاء: در نگارش، دو بخش اسم (ادهم و بیک) باید از یکدیگر جدا نوشته شوند و نیازی به گذاشتن خط تیره یا پیوستن آنها نیست.

3. نقش دستوری: «بیک» به عنوان پسوند یا عنوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این واژه به معنای «آقا» یا «سرور» است و در تاریخ و فرهنگ ایرانی به معنای مقام و رتبه خاصی دارد.

4. نسبت با دیگر واژه‌ها: در جملات می‌توان از «ادهم بیک» به عنوان موضوع، مفعول، یا خبر استفاده کرد و بسته به اینکه چه نقشی دارد، حروف یا افعال مناسب با آن هماهنگ خواهد شد.

مثال:

• ادهم بیک در تاریخ ایران برجسته است.
• داستان ادهم بیک بسیار جذاب است.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه «ادهم بیک» در متون فارسی استفاده کرد.