کلمه "اذلاء" در زبان فارسی به معنای "ذلیلان" یا "افراد خوار و ذلیل" به کار می‌رود و از ریشه "ذل" گرفته شده است. این واژه در متون ادبی و دینی نیز ممکن است با بار معنایی خاصی استفاده شود.

نکات نگارشی و قواعد استفاده از "اذلاء":

1. نقطه‌گذاری: هنگام استفاده از "اذلاء" در جمله، باید به نقطه‌گذاری صحیح توجه کنید. مثلاً می‌توانید جمله‌ای مانند: "کمک به اذلاء جامعه وظیفه‌ای انسانی است" را بنویسید.

2. کلمات مرتبط: به کار بردن کلمات و عبارات مرتبط در جملات می‌تواند به روشن‌تر شدن مفهوم کمک کند. به عنوان مثال، "ادب با اذلاء" یا "احترام به اذلاء".

3. توجه به سیاق کلام: این واژه معمولاً در سیاق‌های خاص به کار می‌رود و باید دقت کرد که در نوشتار و گفتار، ضمن رعایت ادب و احترام، مفهوم آن به‌درستی منتقل شود.

4. استفاده از قواعد ترکیب: کلمه "اذلاء" می‌تواند با سایر واژه‌ها ترکیب شود، به‌عنوان‌مثال "اذلاء و فقر" یا "اذلاء و بی‌پناهی".

5. زبان رسمی و غیررسمی: در استفاده از این کلمه، معمولاً زبان رسمی و ادبی به کار می‌رود و باید مراقب بود که در متن‌های غیررسمی یا محاوره‌ای، به شیوه‌ای مناسب و مورد قبول به کار گرفته شود.

توجه به این نکات می‌تواند به بیان بهتر و واضح‌تر مفاهیم کمک نماید.