کلمه "اردبیلی" به عنوان یک واژه مشتق از نام شهر "اردبیل" در ایران، به شکل‌های مختلفی در زبان فارسی و نگارشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه به برخی قواعد و نکات مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. حروف بزرگ: اگر "اردبیلی" به عنوان صفت برای اشاره به شخص یا چیزی از اردبیل استفاده شود، معمولاً با حرف اول بزرگ نوشته می‌شود، مانند: "اردبیلی."

2. علامت جمع: برای اشاره به جمع افرادی که از اردبیل هستند، می‌توان از "اردبیلی‌ها" استفاده کرد. در اینجا "-ها" به عنوان علامت جمع است.

3. نقش‌ها: "اردبیلی" می‌تواند به عنوان صفت، اسم یا وابستگی در جمله استفاده شود؛ مانند:

   • او یک اردبیلی است. (اسم)
   • این غذاهای اردبیلی بسیار خوشمزه هستند. (صفت)

4. فاصله‌گذاری: مانند دیگر کلمات فارسی، ترکیب "اردبیلی" با دیگر واژگان باید با فاصله مناسب نوشته شود.

5. ایجابی و سلبی: در جملات سلبی نیز می‌توانید از "اردبیلی" استفاده کنید. به عنوان مثال: "او اردبیلی نیست."

6. کاربرد در متن: در تمام متن‌های رسمی و غیررسمی، به تناسب موقعیت می‌توان از "اردبیلی" استفاده کرد و باید توجه داشت که مناسب با Context باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از واژه "اردبیلی" در نوشتار و گفتار خود استفاده نمایید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "اردبیلی" در جملات مختلف آورده شده است:

1. مردم اردبیل به مهمان نوازی مشهور هستند.
2. نسیم، یک دختر اردبیلی است که در تهران زندگی می‌کند.
3. غذاهای اردبیلی همچون "کشک و بادمجان" و "آش رشته" بسیار خوشمزه‌اند.
4. اردبیل به خاطر کوه‌های سرسبز و طبیعی‌اش، مقصد محبوبی برای گردشگران است.
5. او همیشه به ریشخند دوستانش می‌گوید که لهجه اردبیلی‌اش جذاب‌ترین لهجه است.

امیدوارم این جملات به شما کمک کنند!