اریز

کلمه "اریز" در زبان فارسی به معنای "ریختن" یا "پراکندن" است و به صورت فعلی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. املا: اریـز به صورت "اریز" نوشته می‌شود و باید توجه داشت که به غلط به صورت "اریض" نوشته نشود.

2. صرف فعل: این کلمه باید بسته به زمان و فاعل، صرف شود:

   • زمان حال: من اریز، تو اریز، او اریز
   • زمان گذشته: من ریختم، تو ریختی، او ریخت
   • زمان آینده: من خواهم ریخت، تو خواهی ریخت، او خواهد ریخت

3. پیشوند و پسوند: می‌توان با اضافه کردن پیشوند یا پسوند به آن، جملات و عبارات جدیدی ساخت. مثلاً "پراکنده‌اریز" به معنای "پراکندن" یا استفاده از فعل "به اریز" برای اشاره به عمل ریختن به سمت یک مکان.

4. استفاده در جملات: این فعل باید به شکلی استفاده شود که مشخص باشد فاعل چیست و عمل در چه زمانی انجام می‌شود. مثال:

   • من آب را در ظرف اریز.
   • او خاک را در گلدان اریز.
5. قواعد نگارش: در جملات، این کلمه باید با رعایت قواعد نگارشی و نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود. مثلاً:
   • "او تصمیم دارد که آب را در حیاط اریز."

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "اریز" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.