کلمه "استعمار" در زبان فارسی به معنای تسلط و کنترل یک کشور یا ملت بر دیگری به‌خصوص در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی استفاده می‌شود. در نگارش این کلمه و همچنین به‌کارگیری آن، چند نکته وجود دارد:

1. راست‌نویسی: کلمه "استعمار" باید به‌صورت صحیح و با فضای مناسب نوشته شود. به‌عنوان مثال: "استعمار" و نه "استعمار".

2. قیدها و وابسته‌ها: معمولاً این کلمه به‌عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌توان آن را با قیدها و وابسته‌های مختلف به کار برد. مثلاً: "استعمار غرب"، "مبارزه علیه استعمار".

3. به‌کارگیری معادل‌ها: باید توجه داشت که در برخی متون ممکن است معادل‌های دیگری مانند "تسخیر" یا "استثمار" نیز به کار رود، که هر یک معانی خاص خود را دارند و باید مناسب با زمینه استفاده شوند.

4. نوشتن در جملات: زمان استفاده از کلمه "استعمار" در جملات باید به گونه‌ای باشد که مفهوم به‌وضوح منتقل شود. مثلاً: "کشورهای مستعمره معمولاً با مشکلات اقتصادی و اجتماعی مواجه هستند."

5. اجتناب از ابهام: در متن‌های علمی یا تحلیلی، باید به‌گونه‌ای بنویسید که اشتباهی در تفهیم مفهوم "استعمار" پیش نیاد.

6. نکات نگارشی: توجه به علائم نگارشی و استفاده درست از جمله‌ها در کنار این کلمه اهمیت دارد. مثلاً استفاده از ویرگول برای جداسازی عبارات می‌تواند به وضوح نوشته کمک کند.

با رعایت این نکات، می‌توان به‌خوبی از کلمه "استعمار" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در زیر چند مثال از کلمه "استعمار" در جملات مختلف آورده شده است:

1. استعمار کشورهای آفریقایی در قرن نوزدهم تأثیرات عمیقی بر فرهنگ و اقتصاد این سرزمین‌ها گذاشت.
2. بسیاری از ملت‌ها هنوز هم با پیامدهای استعمار مبارزه می‌کنند و در تلاشند تا هویت فرهنگی خود را بازیابند.
3. استعمارگران در طول تاریخ با استفاده از زور و نیرنگ، سرزمین‌های وسیعی را به تصرف خود درآوردند.
4. رمان‌ها و فیلم‌های مختلفی درباره تجربه‌های مردم تحت استعمار ساخته شده‌اند که روایتگر داستان‌های درد و مبارزه آن‌هاست.
5. برای درک بهتر تاریخ سیاسی، باید به مسأله استعمار و تبعات آن بپردازیم.

اگر نمونه‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!