کلمه "استفتاء" به معنای پرسش و درخواست فتوا (رای شرعی) از یک عالم دینی است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نحوه نوشتار: کلمه "استفتاء" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود و در متون رسمی، کتاب‌ها و مقالات باید به این شکل ذکر شود.

2. مفرد و جمع:

   • مفرد: استفتاء
   • جمع: استفتائات یا استفتاها (هر دو شکل در فارسان رایج است).

3. ترکیبات: کلمه "استفتاء" ممکن است در ترکیباتی مانند "استفتای شرعی" یا "استفتای دینی" به کار رود.

4. جنس کلمه: این کلمه از نظر جنس، مؤنث است، اما به طور کلی برای استفاده در جملات و متون باید به تعاریف و قواعد مربوط به جملات دقت کنید.

5. قواعد نگارشی:

   • هنگام استفاده از "استفتاء" در متن، باید به قواعد نگارشی عمومی مانند استفاده از نقطه، ویرگول و دیگر نشانه‌های نگارشی توجه داشته باشید.
   • به عنوان مثال: "استفتاء از مراجع تقلید در موارد خاص ضروری است."
6. مفهوم و کاربرد: این کلمه بیشتر در متون دینی، فقهی و حقوقی به کار می‌رود و در زمینه‌های غیررسمی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استفاده صحیح از کلمه "استفتاء" در نوشتارها و گفتارها به دقت، احترام به مفاهیم دینی و فرهنگی را نشان می‌دهد.

1. برای روشن شدن حکم شرعی یک موضوع خاص، به مقام معظم رهبری استفتاء کردم.
2. استفتاء از علما و مراجع در مسائل دینی، می‌تواند راهنمایی‌های ارزشمندی ارائه دهد.
3. در جلسه‌ای که برگزار شد، چند نفر در مورد استفتاء از فقها و مراجع سوالات خود را مطرح کردند.