استیجاری

کلمه "استیجاری" به معنی مربوط به اجاره و یا مربوط به قراردادهای اجاره است. در زبان فارسی، برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه و استفاده از آن عبارتند از:

1. املا: کلمه "استیجاری" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود. دقت کنید که در استفاده از کلمات فارسی همیشه از املای صحیح پیروی کنید.

2. نوع کلمه: این کلمه صفت است و معمولاً برای توصیف اشیاء یا وضعیت‌هایی که مربوط به اجاره هستند، به کار می‌رود. مثلاً می‌توان گفت "قرارداد استیجاری" یا "املاک استیجاری".

3. تطابق: وقتی که از این کلمه به عنوان صفت استفاده می‌کنید، باید به جنس و تعداد اسم مورد توصیف دقت کنید. به عنوان مثال: "خانه استیجاری" (مفرد و مؤنث) و "خانه‌های استیجاری" (جمع و مؤنث).

4. جایگاه کلمه: در جملات، معمولاً صفت‌ها پس از اسم می‌آیند. به طور مثال: "این ملک استیجاری است."

5. نکات معنایی: قبل از استفاده از "استیجاری" در متون رسمی یا ادبی، از دقت در معنی و نوع ارتباط آن با متن اطمینان حاصل کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "استیجاری" در نوشته‌ها و گفتارهای خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "استیجاری" در جمله آورده شده است:

1. این آپارتمان به صورت استیجاری و با قرارداد یکساله به اجاره داده می‌شود.
2. او تصمیم گرفت که یک خانه استیجاری برای تحصیل در شهر دیگر پیدا کند.
3. شرایط قرارداد استیجاری باید به دقت بررسی شود تا هیچ مشکلی پیش نیاید.
4. در این منطقه، خانه‌های استیجاری به خاطر فضای بزرگ و نزدیکی به دانشگاه بسیار محبوب هستند.
5. ما یک خودرو استیجاری برای سفر به شمال پیدا کردیم که قیمت مناسبی داشت.

اگر سوال دیگری دارید، در خدمت هستم!