بئس

کلمه "بئس" در فارسی به معنای "بد" یا "زشت" است و در متن‌های ادبی و اشعار به کار می‌رود. این کلمه به طور خاص در موارد زیر کاربرد دارد:

1. استفاده به عنوان صفت: "بئس" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف یک ویژگی استفاده شود. به‌عنوان مثال: "بئس عدو"، که به معنای "دشمنی بد" است.

2. استفاده در جملات منفی: "بئس" می‌تواند در جملات منفی برای بیان ناپسند بودن یک عمل یا وضعیت به کار رود. به‌عنوان مثال: "بئس است زندگی کردن در این شرایط."

3. قوانین نگارشی:
   • این کلمه باید با حروف فارسی نوشته شود و از علائم نگارشی مناسب استفاده شود.
   • استفاده از "بئس" در ابتدایی یا انتهایی جمله و در موقعیت‌های مناسب مورد توجه قرار گیرد.

در نهایت، استفاده از این کلمه در نوشتار ادبی و شاعری بیشتر است و ممکن است در زبان محاوره‌ای کمتر به کار رود.

1. بئس و روزی که انسان‌ها به جای محبت و همدلی، به دشمنی و کینه‌ورزی روی آورند.
2. بئس است که ارزش‌های اخلاقی در جامعه امروز به تدریج فراموش شوند.
3. بئس از آن روزی که انسان‌ها برای رسیدن به اهداف خود، تمام اصول را زیر پا بگذارند.