کلمه "بائن" یکی از انواع ادبیات فارسی است و به معنای چیزی است که غیرقابل بازگشت و دائمی می‌باشد. در زبان فارسی، نگارش و قواعد این کلمه به صورت زیر است:

1. استفاده در متون قانونی و فقهی: این کلمه معمولاً در متون حقوقی و فقهی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به‌ویژه در مباحث مربوط به طلاق و نکاح.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "بائِن" تلفظ می‌شود. توجه به لحن صحیح در تلفظ می‌تواند به درک بهتری از متن کمک کند.

3. قواعد نگارشی:

   • "بائن" باید با حروف بزرگ آغاز شود، اگر در ابتدای جمله بیاید.
   • در متون رسمی و علمی، استفاده از این کلمه با دقت و در زمینه‌های مناسب توصیه می‌شود.

4. مترادف‌ها: واژه‌های مشابه یا مترادف بائن شامل دائمی، غیرقابل رجوع و پایدار می‌باشند، اما هر کدام حوزه‌های خاص خود را دارند.

5. نکات نگارشی:
   • در متون فارسی، استفاده از کلمه "بائن" در جملاتی که به موضوعات قانونی اشاره دارند، ممکن است کاربردی‌تر باشد.
   • از قیدهای مربوطه برای توضیح بیشتر در کنار این کلمه استفاده کنید تا مفهوم آن بهتر منتقل شود.

اگر سوال خاصی دربارهٔ استفاده یا کاربرد این کلمه دارید، می‌توانید بفرمایید.

1. قرارداد فروش خانه به صورت بائن تنظیم شده و هیچ‌گونه انعطاف‌پذیری در شرایط آن وجود ندارد.
2. پرداخت بائن مبلغ اجاره، به‌طور واضح در قرارداد ذکر شده است.
3. با توجه به این‌که معامله بائن است، هیچ یک از طرفین نمی‌توانند بدون توافق قبلی از آن عقب‌نشینی کنند.