باجگیر

کلمه "باجگیر" به معنای شخصی است که برای دستیابی به منافع خود از دیگران باج می‌گیرد. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. تلفظ: این کلمه به صورت "باج‌گیر" تلفظ می‌شود و "باج" به معنای پول یا دارایی است که به اجبار از کسی گرفته می‌شود، و "گیر" به معنای کسی است که آن را می‌گیرد.

2. نوشتار: در نوشتن این کلمه، باید به فاصله‌گذاری‌ها و جدا کردن دو جزء آن توجه کرد. می‌توان آن را به صورت "باج‌گیر" نیز نوشت که در زبان محاوره‌ای رایج است.

3. قواعد صرفی و نحوی:

   • این کلمه به عنوان اسم مذکر به کار می‌رود.
   • شکل جمع آن "باج‌گیرها" است.

4. کاربرد در جملات:

   • او یک باج‌گیر ماهر است.
   • برخی افراد به دلیل عدم آگاهی از حقوق خود، به راحتی مورد سوءاستفاده باج‌گیران قرار می‌گیرند.
5. مفاهیم مرتبط: کلمه "باج" و "باج‌خواه" نیز به همین مفهوم نزدیک هستند و در متن‌های اجتماعی و سیاسی به کار می‌روند.

امیدوارم این موارد برای شما مفید بوده باشد! اگر سوال دیگری دارید، در خدمت هستم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "باجگیر" در جملات مختلف آورده شده است:

1. در فیلم، شخصیت اصلی با یک باجگیر روبرو می‌شود که می‌خواهد از او پول بگیرد.
2. باجگیرانی که در این منطقه فعالیت می‌کنند، امنیت را به شدت تهدید کرده‌اند.
3. پلیس به دنبال دستگیری باجگیرانی است که از کسبه محلی اخاذی می‌کنند.
4. او به من گفت که باید با باجگیرها مقابله کنیم تا شهرمان امن شود.
5. در داستان، قهرمان با تکیه بر شجاعت خود تصمیم می‌گیرد که با باجگیر مبارزه کند و از مردم دفاع کند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!