عبارت "باری تعالی" که معمولاً به عنوان نمادی از احترام و بزرگداشت نسبت به خداوند استفاده می‌شود، بر اساس قواعد زبان فارسی و نگارش به شکل زیر درست است:

1. رسم‌الخط: "باری تعالی" به‌عنوان یک عبارت دینی و فرهنگی باید با حروف کوچک نوشته شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد. به همین دلیل، معمولاً با حروف کوچک "باری" و "تعالی" نوشته می‌شود.

2. نحوه نوشتن: در نگارش، باید توجه داشت که "باری" به معنای "از جانب" یا "از سوی" و "تعالی" به معنای "بلندی" یا "عظمت" است.

3. پیوستگی: معمولاً برای نشان دادن احترام، این عبارت به عنوان یک اصطلاح مستقل آمده و می‌تواند در متون مختلف و ادعیه‌های مذهبی به‌کار رود.

4. تنظیمات نگارشی: در متون رسمی یا در ادبیات، اگر بخواهید از این عبارت استفاده کنید، باید مطمئن شوید که متن شما از لحاظ معنایی و نگارشی صحیح باشد و به روحیه و مفهوم تعابیر مذهبی توجه شود.

5. قرارگیری: این عبارت ممکن است در وسط جملات یا در انتهای عبارات به کار برود، اما گاهی در شروع جملات نیز به عنوان مقدمه‌ای برای اشاره به خداوند استفاده می‌شود.

به‌کارگیری صحیح و محترمانه این عبارت به تأکید بر اعتقادات مذهبی و احترام به جایگاه الهی می‌انجامد.