بتلة

کلمه "بتله" در زبان فارسی به معنای "پتله" است و معمولاً به عنوان یک واژه ادبی در اشعار و نثر فارسی به کار می‌رود. اصول کلی قواعد و نگارش برای این کلمه به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "بتله" به صورت اسم نوشته می‌شود و معمولاً با حرف "ب" بزرگ آغاز نمی‌شود، مگر اینکه در ابتدای جمله باشد.

2. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت "بتله" است و تأکید بر هجای اول آن است.

3. نحوه استفاده: در استفاده از کلمه "بتله"، توجه به بافت و زمینه متن ضروری است. این کلمه بیشتر در متون ادبی، شاعرانه و توصیفی کاربرد دارد.

4. جمع و مفرد: "بتله" در حالت مفرد به کار می‌رود و برای جمع آن باید با توجه به ساختار زبان فارسی به کلماتی مثل "بتله‌ها" توجه کرد.

5. هم‌نشینی: این کلمه ممکن است در جملات توصیفی و توصیف ویژگی‌های خاص یا احساسی به کار برود.

مثال:

• "او مانند یک بتله بر روی درختان می‌رقصد."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و زیبایی از کلمه "بتله" در نوشتار فارسی استفاده کرد.