کلمه «نده» در زبان فارسی به معنای «اندوه» یا «گریه‌زا» است و در ترکیب‌های مختلف به کار می‌رود. قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتار: کلمه «ند» به عنوان یک پسوند به واژه‌های مختلف اضافه می‌شود تا حالت‌های احساسی یا توصیفی خاصی را به آن‌ها ببخشد.

2. جمله‌سازی: برای استفاده از کلمه «ند» در جملات، باید به نحوه ترکیب آن با دیگر واژه‌ها توجه کرد.

   • مثال: «این شعر اندرنگرانه است» (به معنای شعر اندوه‌زا است).

3. چگونگی نگارش: زمانی که کلمه «ند» به عنوان پسوند به یک واژه ضمیمه می‌شود، بهتر است فاصله‌ای بین آن واژه و «ند» وجود نداشته باشد.

4. هم‌آوایی با دیگر واژه‌ها: این کلمه ممکن است با دیگر واژه‌ها ترکیب شود و ایجاد واژه‌های جدید کند.

   • مثال: «اندوه‌ند» (به معنای اندوهی که با خود می‌آورد).
5. توجه به معنای کلمه: هنگامی که از این کلمه در نوشته‌ها یا مکالمات استفاده می‌کنید، توجه به مواردی چون فضا و زمینه گفتار مهم است.

استفاده صحیح و مناسب از این کلمه می‌تواند به غنای ادب و نگارش فارسی شما کمک کند.

البته! در زیر چند مثال برای کلمه "انده" در جمله آورده شده است:

1. اگر انده نتیجه را بررسی نکنم، ممکن است اشتباه کنم.
2. او همواره در انده‌اش به موفقیت‌های آینده فکر می‌کند.
3. من زمانی که به گذشته فکر می‌کنم، دچار انده‌ای عمیق می‌شوم.
4. انده‌ای درباره وضعیت فعلی باعث می‌شود که تلاش بیشتری کنم.
5. او همواره در انده است که چگونه می‌تواند به دیگران کمک کند.

اگر منظور شما از "انده" چیز دیگری بود، لطفاً توضیح بیشتری بدهید تا بهتر کمکتان کنم!