ایتاء

کلمه «ایتاء» به معنای «دادن»، «اعطاء کردن» یا «بایدن» در زبان عربی است و در زبان فارسی کمتر استفاده می‌شود، اما به صورت خاص در متون علمی، دینی یا فقهی دیده می‌شود. در نوشتار فارسی، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نحو استفاده: استفاده از «ایتاء» معمولاً در جملاتی است که به مفهوم اعطاء و بخشش اشاره دارند. برای مثال: «خداوند در قرآن به موضوع ایتاء اشاره کرده است.»

2. نحوه نگارش: در متون فارسی، ایتاء به صورت یک کلمه با اعراب‌گذاری (اگر لازم باشد) نوشته می‌شود. برای مثال: «اِیْتاء» برای تفهیم بهتر.

3. نکته چیست؟: استفاده از کلمات عربی به ویژه در متون دینی باید با احتیاط صورت گیرد تا معانی دقیق منتقل شود و خواننده دچار سردرگمی نشود.

4. استفاده در جملات: وقتی این کلمه در جملات استفاده می‌شود، معمولاً با مفاهیم دینی یا فقهی مرتبط است. مانند: «ایتا الیتیم» به معنای عطا کردن به یتیم است.

با توجه به این نکات، هنگام استفاده از کلمه «ایتاء» در نگارش‌های فارسی باید دقت کرد که مفاهیم به درستی منتقل شوند و خواننده به راحتی بتواند مفهوم آن را درک کند.

1. ایتاء دانشجویان در دانشگاه، نشان‌دهنده‌ی علاقه‌مندی آن‌ها به تحصیل و ارتقاء دانش است.
2. در آیه‌ای از قرآن کریم، به اهمیت ایتاء و بخشش به نیازمندان اشاره شده است.
3. مدیر پروژه با ایتاء به تیم خود، انگیزه و انرژی تازه‌ای به اعضا بخشید.