کلمه "ایما" در زبان فارسی به معنای "اشاره" یا "علامت" است و می‌تواند در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. در زیر به برخی از قواعد نوشتاری و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نحو: "ایما" معمولاً به صورت اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال: "ایما به معنای اشاره است."

2. جمع: جمع کلمه "ایما" به صورت "ایماها" است. به عنوان مثال: "ایماها به ما کمک کردند تا منظور او را بفهمیم."

3. سؤالات: در جملاتی که نیاز به بیان تشخیص یا فهم مفهومی دارد، می‌توان از "ایما" استفاده کرد. به عنوان مثال: "آیا ایماهای او را متوجه شدی؟"

4. استفاده از حرف اضافه: معمولاً می‌توان از حرف اضافه "به" برای بیان ارتباط بین "ایما" و مفهوم اشاره شده استفاده کرد. به عنوان مثال: "او با ایما به من فهماند که باید بیایم."

5. جملات توصیفی: می‌توان کلمه "ایما" را در جملات توصیفی به کار برد. به عنوان مثال: "ایماهای او بسیار واضح بودند."

با رعایت این قواعد، می‌توان از کلمه "ایما" به طور مؤثر و درست در نوشته‌های فارسی استفاده کرد.

در اینجا چند مثال برای کلمه "ایما" در جمله آورده شده است:

1. او با یک ایما به من نشان داد که باید quiet باشم.
2. ایما و اشاره‌های او کافی بود تا بفهمم که او ناراحت است.
3. معلم با یک ایما به دانش‌آموزان گفت که باید به سوالات پاسخ دهند.
4. در آن لحظه، ایماهای دوستانه‌اش باعث شد که احساس راحتی کنم.
5. ایما و حرکات دست او نشان می‌داد که چه چیزی در ذهنش می‌گذرد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی مد نظر است، لطفا بفرمایید!