کلمه "بخشش‌آموز" یک واژه ترکیبی است که از دو بخش "بخشش" و "آموز" تشکیل شده است. برای نگارش صحیح و قواعد مربوط به آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار: واژه "بخشش‌آموز" باید به صورت چسبیده و بدون فاصله نوشته شود، زیرا دو جزء آن به یکدیگر وابسته‌اند و یک مفهوم جدید را می‌سازند.

2. تکیه و تلفظ: در تلفظ این واژه، باید به تکیه بر روی بخش "آموز" توجه کنید. به طوری که بیشتر بر روی بخش دوم تکیه شود.

3. نوع واژه: "بخشش‌آموز" یک صفت است و برای توصیف چیزی یا کسی که خاصیت آموزش بخشش را دارد، به کار می‌رود.

4. کاربرد: این کلمه می‌تواند در متون آموزشی، ادبی و همچنین در بحث‌های اخلاقی و اجتماعی استفاده شود.

5. قواعد نگارشی: در متن، اگر نیاز به علامت‌گذاری باشد، باید مطمئن شوید که واژه به درستی در متن قرار گرفته و با سیاق جمله هماهنگی دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "بخشش‌آموز" به درستی در متون خود استفاده کنید.